«Σχεδόν τίποτα. Σχεδόν καλά. Σχεδόν μαζί. Σε αυτή τη λέξη την πονηρή, ναυάγησε ολόκληρη η ζωή μου. Τι κρίμα. Και ήταν σχεδόν δύο βήματα η στεριά». . . Αλκυόνη Παπαδάκη
Σχεδόν . . .
Σε πόσα σχεδόν έχεις εγκλωβίσει τη ζωή σου και τα όνειρά σου;
Σε πόσα σχεδόν έχεις παγιδεύσει τις σκέψεις σου για το μέλλον;
Σε πόσα σχεδόν έχεις φυλακίσει την εξέλιξή σου;
Σχεδόν καλά. .
Δικαιούσαι και το καλά. . Δικαιούσαι και το καλύτερα. .
Όμως το σχεδόν έγινε τρόπος ζωής για σένα . . γιατί έμαθες να είσαι εκεί για όλους. .
Έμαθες να ακούς και να μην ακούγεσαι .
Έμαθες να ικανοποιείς και να μην ικανοποιείσαι . .
Έμαθες να σώζεις και να μην σώζεσαι .
Έμαθες να παρηγορείς και να μην παρηγορείσαι. . .
Έμαθες να μην βλέπεις την κούρασή σου, την οποία συχνά δεν τη νιώθεις. . αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. . .
Όμως οι σχέσεις είναι αμφίδρομες και διαδραστικές . .
Οι σχέσεις δεν είναι ανοχή, ούτε αγώνας αντοχής. .
Οι σχέσεις δεν είναι βόλεμα. .
Οι σχέσεις είναι σεβασμός και ενδιαφέρον.. . φροντίδα αμφίδρομη και ουσιαστική επικοινωνία. . θαυμασμός και παρηγοριά. .
Στις σχέσεις είμαστε εκεί για τον άλλον και εδώ εκείνος για εμάς. . και αν έχεις μάθει, αν έχεις εκπαιδεύσει τον εαυτό σου να κάνει όλους τους ρόλους, να θυμάσαι το σχεδόν καλά. . ακόμα και αν δεν σου αρέσει. .
Γιατί αυτό το σχεδόν καλά θα υπάρχει. Μπορεί να το κρύβεις κάτω από το χαλί, να επιλέγεις να μην το βλέπεις, υπάρχει όμως, όπως υπάρχει και το πάγωμα των σκέψεών σου, όπως υπάρχει και η ανασφάλειά σου για το μέλλον. . . γιατί σε αυτή την ανασφάλεια θα πρέπει να αναζητήσεις τις απαντήσεις σου. .
Γιατί η στεριά είναι σχεδόν δύο βήματα μακριά. . .
Πηγή: Ελένη Σολταρίδου