Σύμφωνα με τους θρύλους, οι αλχημιστές του Μεσαίωνα κατόρθωναν να μετατρέψουν το μόλυβδο σε χρυσό – ενδιαφέρουσα δουλειά. Αν την πετύχετε πουθενά, μη χάσετε την ευκαιρία.
Έτος: 2015 (Σελίδα 3 από 18)
Ο πιο επιζήμιος και πιο διαδεδομένος μύθος γύρω από την αγάπη είναι εκείνος που προάγει την εσφαλμένη ιδέα πως η «αληθινή αγάπη» είναι παντοτινή. Όσοι υποστηρίζουν αυτήν την άποψη προσπαθούν να μας πείσουν ότι αν σ’ αγαπάει κάποιος, θα σ’ αγαπάει σ’ όλη του τη ζωή. Κι αν εσύ αγαπάς κάποιον, αυτό δεν θ’ αλλάξει ποτέ.
Η ΕΥΤΥΧΙΑ είναι δύσκολο να οριστεί. Είναι κάτι πολύ προσωπικό. Για ορισμένους έρχεται σπάνια και μόνο κάτω από εξαιρετικές συνθήκες.
…Υπάρχει μια κοφτή και καθαρή σαν όμορφος κρύσταλλος κουβέντα του Αριστοτέλη που συμβουλεύει: «Πίσω από κάθε πόνο σου στέκει ένα λάθος σου». Και από την άλλη συμπληρωματικά η καλοσυνάτη εξυπνάδα του Γέροντα Παΐσιου να λέει: «Να ζητάτε από τον Θεό αφού εσείς έχετε εξαντλήσει το ανθρωπίνως δυνατό για την υπόθεσή σας. Με λεβεντιά να πηγαίνετε στον Θεό, όχι σαν κλαψιάρηδες ζήτουλες».
Η οικογένεια αποτελεί πάντοτε τον βατήρα, και κάποια στιγμή πρέπει να σταθούμε στην άκρη του και να πραγματοποιήσουμε το άλμα προς τον κόσμο και τη μετέπειτα ζωή. Αν, καθώς πάω να πηδήξω από τον βατήρα, πιαστώ από κάπου και κρεμαστώ, θα μείνω εκεί να κρέμομαι και δεν θα πραγματοποιήσω το ταξίδι μου ποτέ.
Οι τρεις τύποι αισθημάτων στον εγκέφαλο είναι ο πόθος, ο παράφορος έρωτας και η αφοσίωση. Κάθε συναίσθημα έχει τη δική του ιδιαίτερη εγκεφαλική χημεία, που πυροδοτεί τον εγκέφαλο όταν το υποκείμενο έλκεται από κάποιο πρόσωπο.
Καθώς μεγαλώνουμε και συγκεντρώνουμε εμπειρίες, συναισθήματα, αντικείμενα και γνωριμίες με ανθρώπους, δημιουργείται συνωστισμός στο σπίτι μας, στα συρτάρια μας, στο μυαλό μας και στην καρδιά μας.
Ναι! Οι άνθρωποι που δεν αγαπούν τον εαυτό τους είναι πολύ εκνευριστικοί! Πολλοί άνθρωποι δεν νιώθουν άνετα όταν σκέφτονται ότι πρέπει να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους. Ταυτόχρονα, όμως, έχουν την απαίτηση από τους συντρόφους τους να τους αγαπούν!
Ας υποθέσουμε ότι έχετε αυτό που πολλοί αποκαλούν μια «φυσιολογική» ζωή. Τρώτε, πίνετε, κοιμάστε, πηγαίνετε στη δουλειά σας, συναντάτε κόσμο, έχετε χόμπι και περιστασιακά φεύγετε για διακοπές.
Οι άνθρωποι είναι σαν τα χημικά στοιχεία: όταν δύο από αυτά έρχονται σε επαφή, είτε αδρανούν είτε αντιδρούν. Στη δεύτερη περίπτωση αλλάζουν και τα δύο.
