Συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε μια μεζούρα στα συναισθήματα.
Ετικέτα: σχέσεις (Σελίδα 20 από 23)
Όλοι μας, άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο, θέλουμε και ζητάμε την αποδοχή. Μας αρέσει να αρέσουμε κι όσο και να μη μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα κάποιος, αν ακούσουμε ή μάθουμε είτε από τον ίδιο είτε από τρίτο ότι μας συμπάθησε, μέσα μας σχηματίζεται ένα χαμόγελο.
Έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι, εγωιστές. Ποτέ δεν παραδεχόμαστε τα λάθη μας. Έχουμε μάθει μία ζωή να ρίχνουμε ευθύνες χωρίς εμείς να αναλάβουμε καμία. Έχουμε συνηθίσει στο να κρίνουμε μόνο τους άλλους, χωρίς να κοιτάμε και λίγο τον εαυτό μας.
Έχω κουραστεί να ζω σε αυτόν τον κόσμο που ξέρει μονάχα να κρίνει και να κατακρίνει τον κάθε άνθρωπο για τις πράξεις, τις επιλογές και την ζωή του.
Μαθαίνουμε και εξελισσόμαστε και έχοντας ένα σύντροφο και μην έχοντας. Όμως ποιες είναι οι ανάγκες που μας ωθούν να κάνουμε σχέσεις;
Μάθαμε να φταίμε. Προκειμένου να μη φταίμε ποτέ, από φόβο μην κάνουμε λάθος ή μην τύχει και μας πουν εγωιστές, μελό και υπερβολικούς οι κριτές των πάντων, μάθαμε να φταίμε πάντα.
Όταν ξεκίνησα για πρώτη φορά να δουλεύω με ζευγάρια, πραγματικά δεν είχα ιδέα τι έπρεπε να κάνω ή πώς έπρεπε να βοηθήσω όσους έρχονταν να με δουν. Αναγκαστικά όμως πήρα το βάπτισμα του πυρός, διότι έπρεπε να βρω κάτι που θα βοηθούσε τα ζευγάρια να κάνουν θετικές αλλαγές στη σχέση τους.
«Είχαμε ερωτική σχέση για χρόνια. Κάθε πράγμα όμως έχει την ημερομηνία λήξης του. Κάποτε χωρίσαμε, αλλά παραμείναμε φίλοι. Μιλάμε κάθε τόσο στο τηλέφωνο, τα λέμε όλα. Πότε πότε μάλιστα βγαίνουμε με τους τωρινούς μας συντρόφους για φαγητό ή για σινεμά. Κανένα πρόβλημα!»
Οι άνθρωποι σε θυμούνται όταν σ’ έχουν ανάγκη. Το έχω ζήσει στο έπακρο. Και εσύ το έχεις ζήσει.
