Βιαζόμαστε να πούμε “ο άνθρωπός μας”.
Βιαζόμαστε να μπούμε σε μια οποιαδήποτε σχέση απελπιστικά για να καλύψουμε την θέση στο μαξιλάρι και καπάκι, όταν η θέση στο μαξιλάρι ψιλοεδραιωθεί, να καλύψουμε και την θέση στο προφίλ.
Ύστερα, αγαπάμε, δίνουμε την καρδιά μας ολόκληρη, σε ανθρώπους, που τελικά… φάνηκαν λίγοι.
Ετικέτα: σχέσεις (Σελίδα 2 από 22)
Από τον Α την ευγένεια του.
Από τον Β το χιούμορ του και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα και τη ζωή γενικότερα.
Από τον Γ την ευθύτητα του και την ειλικρίνεια του και την ίση μεταχείριση προς όλους που δεν διστάζει να δείξει αυτό που πραγματικά είναι ακόμη και στον προϊστάμενο του.
Από τον Δ την ταπείνωση που κράτησε όταν αδικήθηκε.
Έχει η αγάπη όρια; Ποτέ πρέπει να σταματήσεις να αγαπάς κάποιον περισσότερο από τον εαυτό σου;
Ποτέ είναι η ώρα να σταματήσεις να βάζεις τις ανάγκες του πάνω από τις δικές σου;
Μήπως όλο αυτό δεν είναι αγάπη;
Μήπως όλο αυτό δεν είναι ανάγκη δίκη του αλλά δίκη σου;
Καλή η ιλαρή θάλασσα, μα ο καπετάνιος ο καλός στη φουρτούνα είναι που αποδεικνύει τις δυνάμεις του. Μάθε να μη σε φοβίζει η φουρτούνα. Μάθε να την καλωσορίζεις σαν πρόκληση, αλλά και σαν ευκαιρία για να αποδείξεις στον εαυτό σου μέχρι ποιο σημείο μπορείς να σπρώξεις τα όριά σου.
ΠερισσότεραΑναρωτιέμαι μερικές φορές: Γιατί αφήνουμε τους άλλους να μας πληγώνουν; Γιατί τους επιτρέπουμε να μας αλλάξουν και να μας απομακρύνουν απ’ τον πραγματικό μας εαυτό;
ΠερισσότεραΠόσοι νομίζεις ότι είναι; Παραπάνω;
Να σου πω εγώ. Όχι.
Είναι τρία, τέσσερα με τη βία πέντε άτομα.
Είναι αυτά τα άτομα που θα σε νιώσουν πριν μιλήσεις, που θα σε αγκαλιάσουν πριν το ζητήσεις, που θα σου δώσουν πριν το χρειαστείς.
Έρχεται ξαφνικά μια μέρα κάποιος στη ζωή μας και πιστεύουμε πως ήταν ο καρμικός μας έρωτας, η χαρά μας δεν περιγράφεται και το διατυμπανίζουμε συνεχώς. Πόσο λάθος όμως έχουμε. Οι καρμικές σχέσεις δεν είναι αυτό που νομίζουμε. Δεν είναι ο έρωτας που ήρθε για να μείνει, το άλλο μας μισό κι εκείνος ή εκείνη που θα ζήσουμε το happily ever after˙ το αντίθετο μάλιστα.
ΠερισσότεραΝα τα φοβάσαι τα όχι που δεν λες…
Να φοβάσαι και τα όρια που δεν βάζεις…
Να φοβάσαι και τις υποχωρήσεις που μόνιμα κάνεις… ξέρεις εκείνες τις ασήμαντες, αλλά συνεχόμενες υποχωρήσεις, που έχεις μάθει πλέον να κάνεις για να διευκολύνεις τους άλλους, υποτιμώντας όμως εσένα και μειώνοντας τις δικές σου προτεραιότητες και τα δικά σου θέλω..
Έχετε χωρίσει, έχεις κλάψει μερόνυχτα αμέτρητα με αναφιλητά, σε έχει ξεφτιλίσει, σε έχει απατήσει, σε έχει προδώσει και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, κι εσύ διψάς για εκδίκηση για να πάρεις το αίμα σου πίσω.
Περισσότερα