Το είχε πει σε μια συνέντευξή του ο αείμνηστος Νίκος Καρούζος: «Μεταξωτοί άνθρωποι». Μιλούσε για κάποιους χωρικούς που είχε συναντήσει στη Λέσβο. Αγράμματοι ήταν, αλλά σοφοί. Και, προπάντων, τρυφεροί με τους άλλους. Απαλοί, χωρίς γωνίες που κόβουν, χωρίς καχυποψία, δίχως έπαρση και επιθετική ειρωνεία που πληγώνει. Μεταξωτοί άνθρωποι;
Πολλές φορές ταυτίζουμε την παιδεία και την μόρφωση με την εκπαίδευση και την απόκτηση γνώσεων και πτυχίων. Η κοινωνία μας θεωρεί αμόρφωτο έναν άνθρωπο που δεν έχει τελειώσει το σχολείο, ή δεν έχει πάει πανεπιστήμιο. Οι τίτλοι, όμως, δεν φτιάχνουν χαρακτήρες και συμπεριφορές. Τα πτυχία είναι πολύ καλά για την προσωπική ανάπτυξη και επαγγελματική σταδιοδρομία, όμως δεν εξασφαλίζουν αρετές όπως η υπομονή, η καλοσύνη, η τιμιότητα.
Υπάρχει μια κατάσταση στην οποία δύσκολα κάποιος μπορεί να υποκριθεί πως έχει ανεπτυγμένη παιδεία, και αυτή είναι ο χωρισμός.
Είναι κάποιοι άνθρωποι που η δυναμικότητά τους σε αναγκάζει να τους ξεχωρίσεις ανάμεσα σε πολλούς. Η ισχυρή προσωπικότητα τους είναι ευδιάκριτη ανάμεσα στο πλήθος. Και η έντονη αυτοπεποίθηση τους ορατή από μακριά.
Μια από τις πιο κοινές μορφές ψυχασθένειας είναι η αχαριστία. Όσοι θεωρούν υπερβολικό τον χαρακτηρισμό ας σκεφτούν πόσο λογική και φυσιολογική συμπεριφορά μπορεί να είναι, να τσακίζεις το χέρι που σε αγκάλιασε και σου πρόσφερε βοήθεια.
«Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη». Κάπως έτσι ξεκινάει βιβλίο του ο Νίκος Καζαντζάκης.
Αν με ρωτήσεις τι μου λείπει περισσότερο απ’ τις ανθρώπινες σχέσεις, θα σου απαντήσω η ευγένεια.
Συγνώμη. Λέξη χιλιοειπωμένη, χιλιοφορεμένη σε πολλούς καβγάδες να στολίζει δήθεν μετάνοιες κι άσχημες συμπεριφορές. Έχει γίνει καραμέλα πιο κλασική και από εκείνες του βουτύρου. Που στο τέλος τις περισσότερες φορές αφήνει αυτή την απαίσια γλύκα που σου φέρνει αηδία. Ακριβώς όπως όλες εκείνες οι συγνώμες που ήταν άκαρπες κι αβάσιμες.
Οι αρετές μας εκδηλώνονται ανάλογα με τις αξίες που διαλέγουμε. Καθένας από μας στηρίζεται σε ένα προσωπικό σύστημα αξιών.
Η ευγένεια είναι μια έννοια που δεν αφορά μόνο τη συμπεριφορά μας και τους τρόπους απάντησης απέναντι στους άλλους. Πρόκειται για μια βαθύτερη και ευρύτερη έννοια, που έχει ως κύρια προϋπόθεση την ύπαρξη μιας ευγενικής καρδιάς. Αν είσαι πραγματικά ευγενικός δεν το κάνεις για τους άλλους, δεν το κάνεις επειδή πρέπει. Συμπεριφέρεσαι ευγενικά επειδή έτσι νιώθεις και είσαι ευγενικός με όλους, ανιδιοτελώς…
© 2024 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑