Όταν, στα πλαίσια της αγάπης, μιλάμε για ανιδιοτελή προσφορά, αυτόματα μας έρχεται στο νου η προσφορά του γονιού προς το παιδί του. Ειδικά αυτό το είδος αγάπης μπορεί να πάρει τόσες μορφές, ώστε ο ορισμός που έχουμε δώσει για την αγάπη να φαίνεται πολύ ανεπαρκής για να τις συμπεριλάβει όλες.
Αμέτρητες φορές θα διαφωνήσουν οι γονείς όχι μόνο για την συνολική διαπαιδαγώγηση του παιδιού, αλλά και για τα μικρά καθημερινά, όπως το αν χρειάζεται το παιδί να φορέσει μπουφάν ή αν πρέπει να φάει άλλο ένα γλυκό. Και πολλές από αυτές τις φορές η διαφωνία θα λάβει χώρα μπροστά στα παιδιά.
«Είναι εύκολο να γίνεις γονιός, αλλά είναι δύσκολο να είσαι γονιός». Σ’ αυτή τη φράση ο Βίλχελμ Μπους εσωκλείει σύντομα και περιεκτικά τη δυσκολία – κι ό,τι αυτή προϋποθέτει ή συνεπάγεται- του να είναι κανείς όχι τέλειος, αλλά ένας αρκούντως καλός γονιός.
Η 4η Ιουνίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών το 1983, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
«ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, από τότε που μπήκες στην εφηβεία δυσκολεύομαι να σου μιλήσω. Έχω μπερδευτεί τελείως. Σου λέω να φέρεσαι πιο ώριμα να είσαι πιο υπεύθυνος αλλά εσύ γίνεσαι έξαλλος. Από την άλλη, όταν σε αντιμετωπίζω σαν παιδί πάλι έξαλλος γίνεσαι.
Το παιδί στα πρώτα χρόνια της ζωής του εξαρτιέται από τον γονιό του για τα πάντα. Αυτός το ταΐζει, το προστατεύει, το διδάσκει, του κάνει παρέα και το ψυχαγωγεί.
Ας δούμε τι συμβαίνει με τα παιδιά. Πώς τα πάνε; Σε τι αναπτύσσονται; Πολλές οικογένειες έχουν πληγή από το πρόβλημα της χρήσης ουσιών. Σε σχέση με προηγούμενες εποχές είναι εξαιρετικά εύκολη σήμερα η απόκτηση ουσιών και το κυρίαρχο κλίμα προτρέπει στην αναζήτηση μιας εύκολης απόδρασης από την αναπότρεπτη δυσφορία της ζωής.
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑
