Ρουτίνα: η μονότονη και άχαρη απασχόληση, η επανάληψη κατά τον ίδιο πάντα τρόπο. Και αυτή ακριβώς η επανάληψη, αυτές ακριβώς οι στερεότυπες, δίχως πνευματική συνείδηση, πράξεις μας, κινήσεις μας, ζωές μας – δυστυχώς – είναι αυτές που καταφέρνουν και ρουφάνε τα χρώματα, τις γεύσεις και τις μυρωδιές απ’ την ζωή μας.
ΠερισσότεραΕτικέτα: καθημερινότητα
Σκεφτόμαστε ότι η ζωή μοιάζει πολύ με την ισορροπία σε τεντωμένο σκοινί και ότι αρκεί ένα λάθος βήμα για να πέσουμε. Προσπαθούμε αδιάκοπα να προχωρήσουμε με βοηθό το σκοπό μας για να φτάσουμε στους στόχους μας, πασχίζοντας ταυτόχρονα να κρατάμε σε ισορροπία τα διάφορα στοιχεία της ζωής μας.
Κατά βάθος το ξέρουμε – το αναγνωρίζουμε τις σπάνιες εκείνες μέρες που δεν έχουμε απολύτως τίποτα να κάνουμε. Που απλά ξαπλώνουμε στα βότσαλα και τα χαϊδεύουμε με τα δάχτυλά μας ή που στεκόμαστε πίσω από το παγωμένο τζάμι, πίνοντας ένα ζεστό τσάι και κοιτάζοντας τα φωτάκια στο απέναντι μπαλκόνι.
Από μικρή βαριόμουν μέχρι αηδίας οτιδήποτε συμβατικό. Ακόμη και την ίδια τη ζωή, αν κατέληγε να ταυτιστεί με μια ακόμη σύμβαση. Ίσως όλα να ‘ναι συμβάσεις, αναπόφευκτα τελικά, ποιος ξέρει. Ίσως όχι. Το point μου όμως είναι ότι όπως και να ‘χει, ό,τι κι αν ισχύει, ακόμη κι αν μιλάμε για συμβάσεις κάθε είδους, ας τις γουστάρουμε τουλάχιστον τις άτιμες, ποιος μας εμποδίζει στο κάτω-κάτω;
Ενώ είναι εύκολο να επιτρέψουμε σε μικροπράγματα να κυριαρχήσουν στη ζωή μας, υπάρχουν κάποια άλλα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε το στρες στη ζωή μας. Ένα από τα σημαντικότερα που μπορούμε να κάνουμε είναι, να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους προοπτική.