Ο καθένας έχει την ανάγκη για αυτοπραγμάτωση και αυτό δεν έχει να κάνει πάντα με την εκπλήρωση ενός στόχου αλλά έχει να κάνει με το να είσαι ευτυχισμένος από την ζωή σου.
Ο καθένας έχει την ανάγκη για αυτοπραγμάτωση και αυτό δεν έχει να κάνει πάντα με την εκπλήρωση ενός στόχου αλλά έχει να κάνει με το να είσαι ευτυχισμένος από την ζωή σου.
Είναι θλιβερό αλλά αληθινό: ένα υπολογίσιμο ποσοστό ανθρώπων έχει τη συνήθεια να αποπαίρνει τον εαυτό του ή να τον κριτικάρει υπερβολικά. Λέμε (ή σκεφτόμαστε) πράγματα όπως «Είμαι πολύ χοντρός», «Δεν αξίζω καθόλου», ή «Ποτέ μου δεν κάνω τίποτα σωστό». Μήπως έχετε κι εσείς αυτή την άχρηστη αλλά τόσο κοινή συνήθεια;
Είμαστε υπεύθυνοι ή παριστάνουμε τα θύματα; Παίρνουμε αποφάσεις που ευχαριστούν τους άλλους και μετά μετανιώνουμε και τους το βγάζουμε ξινό όλη τους τη ζωή; Γκρινιάζουμε ότι φταίνε οι άλλοι για όσα συμβαίνουν στη ζωή μας; Ο σύντροφός μας, οι ανάγκες της οικογένειας, ο κακός γείτονας, ο πρωθυπουργός, ο σπιούνος του γραφείου, το ωροσκόπιό μας;
Ο σημαντικότερος τρόπος με τον οποίο ένας άνθρωπος πληγώνει τον εαυτό του, είναι ο υποκειμενικός. Ασκεί βία στον εαυτό του μέσα από έναν αρνητικό διάλογο.
Αν ο φόβος της αποτυχίας σας σταματάει από την επίτευξη των στόχων σας και σας εμποδίζει να απολαύσετε τη ζωή, σκεφτείτε τα εξής:
© 2024 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑