Δεν πονάει τόσο η απουσία σου τελικά. Νόμιζα πως θα δεν θα αντέξω, αλλά συνειδητοποιώ ότι η παρουσία σου ήταν αυτή που με πόναγε. Ναι, όπως ακριβώς σου τα λέω είναι. Μια παρουσία τοξική στη ζωή μου, που το φινάλε ήταν να χάσω εμένα.
Περισσότερα
«Η γη δεν γεννά χειρότερο πλάσμα από τον αχάριστο» είχε πει ένας Ιταλός συγγραφέας (Ούγκο Μπέττι). Η αχαριστία είναι συνώνυμη της φαυλότητας, της αγνωμοσύνης και της δυστυχίας. Κι αν έχετε βρεθεί πολλές φορές στη δυσάρεστη θέση να σας φερθούν με αχαριστία, να ξέρετε πως οι δικές σας πληγές θα επουλωθούν πιο γρήγορα από εκείνες του ανθρώπου που τις δημιούργησε.
Περισσότερα
Κι ενώ λοιπόν μπορώ ν’ ανεχτώ, ν’ αποδεχτώ, να παρακάμψω, όπως και να συγχωρήσω αρκετά παραπτώματα, έχω ένα τεράστιο θέμα με την αχαριστία των ανθρώπων.
Περισσότερα
Και έρχεται εκείνη η στιγμή. Η στιγμή της συνειδητοποίησης. Η στιγμή που διαπιστώνεις ότι ο άνθρωπος που είναι ο κόσμος σου, δε νοιάζεται για σένα ούτε στο ελάχιστο. Και θυμώνεις και τα βάζεις ξανά με τον εαυτό σου. Για τις φορές εκείνες που συμβιβάστηκες, για τις φορές που υποβίβασες τον εαυτό σου και που έκανες εκπτώσεις λαχταρώντας μερικά ψίχουλα αγάπης.
Περισσότερα
Υπάρχουν άνθρωποι που ζηλεύουν τις λιακάδες, που απέκτησες με τόσο κόπο, σε παρασύρουν στη βροχή τους και σε αφήνουν εκεί, κλέβοντας τον δικό σου φως από τον κόσμο σου.
Περισσότερα
Έχει πολλά να σου διδάξει η αχαριστία. Στην αρχή, δεν την καταλαβαίνεις. Κάνει αισθητή την παρουσία της σιγά σιγά. Κινείται υποχθόνια και κάνει τη δουλειά της. Δεν μπορείς να της αντισταθείς.
Περισσότερα
Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος, λέει ο σοφός. Και σοφός είναι, κάτι παραπάνω θα ξέρει.
«Τα έδωσα όλα αλλά τι εισέπραξα τελικά; Αχαριστία», ακούω συχνά πολλούς να λένε με την δυστυχία αποτιμωμένη στο βλέμμα τους.
Μια από τις πιο κοινές μορφές ψυχασθένειας είναι η αχαριστία. Όσοι θεωρούν υπερβολικό τον χαρακτηρισμό ας σκεφτούν πόσο λογική και φυσιολογική συμπεριφορά μπορεί να είναι, να τσακίζεις το χέρι που σε αγκάλιασε και σου πρόσφερε βοήθεια.
© 2024 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑