Μια μέρα, ένας σοφός ρώτησε τους μαθητές του:
Ετικέτα: αγάπη (Σελίδα 9 από 10)
Το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή για τον καταθλιπτικό άνθρωπο είναι η αγάπη, η επιθυμία να αγαπάς και να αγαπιέσαι.
Ο έρωτας – όπως και η αγάπη – δεν είναι συναίσθημα, αλλά συναισθηματική κατάσταση. Όμως ο έρωτας διαφέρει από την αγάπη. Κι αυτό γιατί η έλξη που νιώθουμε αυτόματα δημιουργεί μια έντονη ανάγκη εκτόνωσης. Άλλωστε δεν νοείται άνθρωπος… αξιοπρεπώς ερωτευμένος χωρίς να είναι ταυτόχρονα και συναισθηματικά ευάλωτος προς τον άνθρωπο που έχει ερωτευτεί. (Αλλιώς, αν δεν υπάρχει και λίγο πάθος, τι σόι έρωτας είναι αυτός;)
Αυτό που πιστεύουμε για τον εαυτό μας γίνεται η πραγματικότητά μας. Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, είναι 100% υπεύθυνος για το καθετί που του συμβαίνει στη ζωή του, είτε καλό είτε κακό. Κάθε άνθρωπος δημιουργεί τις εμπειρίες του με τις σκέψεις και τις αισθήσεις του. Οι σκέψεις που κάνουμε και τα λόγια που προφέρουμε δημιουργούν τις εμπειρίες μας.
Μπορώ να κάνω ένα σωρό πράγματα για να σου εκφράσω, να σου δείξω, να σου αποδείξω, να επιβεβαιώσω ή να υποστηρίξω ότι σ’ αγαπώ, όμως, μόνο ένα πράγμα μπορώ να κάνω με την αγάπη μου, κι αυτό είναι να Σ’ ΑΓΑΠΩ, να ασχολούμαι μαζί σου, να εκδηλώνω τα συναισθήματά μου όπως τα νιώθω. Και το πώς τα αισθάνομαι είναι ο δικός μου τρόπος να σ’ αγαπώ.
Ο πιο επιζήμιος και πιο διαδεδομένος μύθος γύρω από την αγάπη είναι εκείνος που προάγει την εσφαλμένη ιδέα πως η «αληθινή αγάπη» είναι παντοτινή. Όσοι υποστηρίζουν αυτήν την άποψη προσπαθούν να μας πείσουν ότι αν σ’ αγαπάει κάποιος, θα σ’ αγαπάει σ’ όλη του τη ζωή. Κι αν εσύ αγαπάς κάποιον, αυτό δεν θ’ αλλάξει ποτέ.
Η ΕΥΤΥΧΙΑ είναι δύσκολο να οριστεί. Είναι κάτι πολύ προσωπικό. Για ορισμένους έρχεται σπάνια και μόνο κάτω από εξαιρετικές συνθήκες.
ΛΙΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ είναι πιο καταστροφικά και εξευτελιστικά από την επιπόλαιη υποτίμηση του άλλου.
Το παιδί στα πρώτα χρόνια της ζωής του εξαρτιέται από τον γονιό του για τα πάντα. Αυτός το ταΐζει, το προστατεύει, το διδάσκει, του κάνει παρέα και το ψυχαγωγεί.
Όσοι από εμάς ξεκινάμε μια σχέση με το φόβο ότι θα αποτύχει ή θα μας προκαλέσει πόνο το πιθανότερο είναι ν’ αποδειχθούμε προφήτες.