Ζώντας σε μια πόλη, κοιμάσαι και ξυπνάς παρέα με δέκα ενοίκους στην πολυκατοικία, στριμώχνεσαι στο μετρό και κολλάς στην κίνηση, πας στη δουλειά, στο πανεπιστήμιο, σε επαγγελματικά meeting και καθημερινά συγχρωτίζεσαι με μια ντουζίνα ατόμων χάρη στην απελευθέρωση της επικοινωνίας και τη βελτιωμένη τεχνολογία (facebook, twitter, κ.α.).
Όταν δεν αγαπάμε οι ίδιοι αρκετά τον εαυτό μας, η ανάγκη να μας αγαπήσουν οι άλλοι είναι κάθετα αυξημένη.
Ο άντρας που είναι αγχωμένος με τη δουλειά του, δυσκολεύεται να ξεχάσει τα προβλήματα που τον απασχολούν.
Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να βελτιώσουμε τις συντροφικές μας σχέσεις, και να τις αξιοποιήσουμε χρησιμοποιώντας τες ως ευκαιρία για πνευματική εξέλιξη. Δεν επιδιώκουμε απλώς να έχουμε αρμονία, αλλά και να εξελισσόμαστε πνευματικά και ψυχολογικά μέσα από τη σχέση.
Κι έρχεται εκείνη η μαγική στιγμή που σκάει η βόμβα στον εγκέφαλο και σαστίζουν όλοι, εκτός από εσένα.
“Να εκτιμάς αυτούς που δεν κάλεσες και ήρθαν. Που έδιωξες αλλά έμειναν!” διάβασα κάπου κι είναι η μεγαλύτερη αλήθεια..
Φιλία. Μια καθημερινά χρησιμοποιούμενη και παρεξηγημένη λέξη. Φίλος ο γνωστός, φίλος ο συνάδερφος, φίλος οποιοσδήποτε γεμίζει την καθημερινότητά σου και οποιοσδήποτε με τον οποίο έχετε κάποιες κοινές εμπειρίες ή κοινό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, καταφέρνοντας έτσι να περάσετε μαζί λίγο περισσότερο χρόνο.
Όλοι έχουμε κάποιο τοξικό άτομο στη ζωή μας. Είναι πολύ δύσκολο να τους αγνοήσουμε επειδή κάπως προσκολλούνται πάνω μας. Στους τοξικούς ανθρώπους αρέσει να εκμεταλλεύονται, να ελέγχουν και να κυριαρχούν και δεν νοιάζονται για κανέναν άλλον.
Το δάσος ήταν το σπιτικό μου. Ζούσα εκεί και νοιαζόμουν γι’ αυτό. Προσπαθούσα να το διατηρώ τακτικό και καθαρό.
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑
