Τον εαυτό σου να τον αγαπάς, να τον δέχεσαι και να τον υποστηρίζεις για αυτό που είναι.

Διεκδίκησε τον σεβασμό από τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι. Τους φίλους, την οικογένεια, τους συναδέλφους. Τον υπάλληλο στο ταμείο που γνωρίζει σιωπηλά τις προτιμήσεις σου στη τροφή που καταναλώνεις και ας ντρέπεται να σου δείξει την αγάπη του με πιο εγκάρδιο τρόπο. Μα σου χαμογελά γιατί σε βλέπει συχνά και δεν σε λογαριάζει σαν μια πλαστική κάρτα πληρωμών. Τον άνθρωπο στο περίπτερο που παίρνεις τα τσιγάρα σου, τα εισιτήρια και ανταλλάζεις τα κέρματα σου με μια μυστικιστική σχεδόν ρουτίνα.
Εκείνοι που μπορούν ισάξια να στέκονται στο πλάι της. Χωρίς διακρίσεις, ταμπέλες και εγωισμούς.
Όλοι καταλαβαίνουμε την σημασία του σεβασμού. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε όταν δεν τον παίρνουμε; Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους άλλους να μας δώσουν το σεβασμό που τους δίνουμε και εμείς;
Η γονική αγάπη είναι από αυτές τις αγάπες που θεωρούνται δεδομένες, αλλά η μόνη που είναι αναμφισβήτητη.
Είναι εκείνοι που μπορούν ισάξια να στέκονται στο πλάι της. Χωρίς διακρίσεις, ταμπέλες και εγωισμούς.
Σε μια εποχή που η υποκρισία, η ζήλια και η κακία βρίσκονται στο ζενίθ τους, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που αντιπροσωπεύουν επάξια τις λέξεις αγνότητα και καλοσύνη! Βρίσκονται ανάμεσά μας!
Για την ακρίβεια, σαν να σπανίζει στις μέρες μας μου φαίνεται.
Ίσως να φταίει που όλοι κάναμε τη ζωή μας ένα χύμα πράγμα.
© 2023 Σχεσεις και Συναισθηματα