Ένα παιδί είναι πολύ πιο εύκολο να κάνει φίλους από έναν ενήλικα. Στο σχολείο δύσκολα κάποιος δεν θα έχει φίλους. Αλλά τι γίνεται μετά την ενηλικίωση; Σε αυτή τη φάση της ζωής μας είμαστε απασχολημένοι με δουλειές, αλλά και οι φίλοι που ήδη έχουμε είναι απασχολημένοι με τις δικές τους. Οι γνωστοί μας παντρεύονται κάνουν παιδιά και η επαφή μαζί τους σημαίνει απλώς ένα μήνυμα στο κινητό δύο φορές το χρόνο.
Περισσότερα
«Δεν ζούμε, τρέχουμε. Όλο τρέχουμε, κάτι να προλάβουμε, κάτι να κάνουμε, κάποιον να δούμε, κάτι να πληρώσουμε, κάτι να ακούσουμε, κάτι να μάθουμε, κάτι να διαβάσουμε, κάτι.
Περισσότερα
Ο κόσμος μας συρρικνώνεται. Οι πλατφόρμες των κοινωνικών μέσων μάς επιτρέπουν να επικοινωνούμε με δεκάδες αν όχι με εκατοντάδες φίλους ταυτόχρονα, οι ιστοσελίδες γνωριμιών μάς προσφέρουν αφθονία πιθανών συντρόφων, που μπορούμε να αναζητήσουμε από την άνεση του σπιτιού μας, και το απλό πάτημα ενός πλήκτρου μάς επιτρέπει να δημιουργούμε νέες σχέσεις με ξένους από όλο τον πλανήτη που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και πάθη μ’ εμάς.
Περισσότερα
Ζώντας σε μια πόλη, κοιμάσαι και ξυπνάς παρέα με δέκα ενοίκους στην πολυκατοικία, στριμώχνεσαι στο μετρό και κολλάς στην κίνηση, πας στη δουλειά, στο πανεπιστήμιο, σε επαγγελματικά meeting και καθημερινά συγχρωτίζεσαι με μια ντουζίνα ατόμων χάρη στην απελευθέρωση της επικοινωνίας και τη βελτιωμένη τεχνολογία (facebook, twitter, κ.α.).
Κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν απέρριψε ή δεν απορρίφθηκε αλλά και κανείς δεν μπορεί να δηλώσει άτρωτος μπροστά στον πόνο ότι εκδιώχθηκε, στο φόβο ότι θα μείνει μόνος ή ότι δεν θα βρει ποτέ τον άνθρωπο της ζωής του. Η αναζήτηση του έρωτα και της αγάπης αλλά κι ο φόβος της απόρριψης ή της μοναξιάς περπατούν χέρι-χέρι στις ζωές των ανθρώπων.
«Η φτωχή αυτοεκτίμηση και μια υποανεπτυγμένη αίσθηση αυτοαξίας, αρεστότητας και ελκυστικότητας εμποδίζουν το μοναχικό άτομο να διακινδυνεύσει να κάνει νέες γνωριμίες και σχέσεις» λέει ο νευρολόγος-ψυχίατρος Δρ Νίκος Ε. Δέγλερης, διδάσκων Ψυχοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο ParisV, στη Γαλλία.
Δεν μένουνε μόνοι τους οι άνθρωποι επειδή είναι αδύναμοι. Μένουνε μόνοι τους επειδή είναι δυνατοί. Επειδή δεν κουμπώνουν εύκολα σε όλες τις αγκαλιές. Δεν κάνουνε εκπτώσεις στα συναισθήματα τους.
Τα αισθήματα της ανασφάλειας μας, της αδυναμίας μας και της μοναξιάς μας, δημιουργούν μια αίσθηση κενού μέσα μας που είναι σαν μια τρύπα που πρέπει να γεμίσει.
Υπάρχει κάτι που πρέπει να κατανοηθεί σε βάθος. Κάτι πολύ σημαντικό! Η αγάπη φέρνει πάντα μοναχικότητα και η μοναχικότητα φέρνει πάντα αγάπη. Ποτέ δεν πάνε χώρια!
© 2024 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑
