”Ήταν μια φορά ένας κύριος που έκανε ένα ταξίδι στην Ευρώπη. Όταν έφτασε στο Ηνωμένο Βασίλειο, αγόρασε από το αεροδρόμιο έναν οδηγό με τα κάστρα των νησιών. Κάποια είχαν συγκεκριμένες μέρες επισκέψεων και άλλα πολύ αυστηρό ωράριο. Αλλά αυτό που του τράβηξε την προσοχή, ήταν ένα που παρουσιαζόταν με τη φράση «Η επίσκεψη της ζωής σου».
Το «όχι» είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση – γι΄αυτό μην διστάζετε να την πείτε. Αν, όμως, νομίζετε ότι λέγοντας «όχι» πηγαίνετε κατευθείαν για καβγά, τότε χρησιμοποιείστε την ακόλουθη τεχνική. Η τεχνική αυτή είναι ένα από τα καλύτερα ψυχολογικά εργαλεία και θα σας σώσει από πολλούς εκνευρισμούς αλλά και στεναχώριες.
Η πιο κοινή αιτία του θυμού είναι το θυμωμένο οικογενειακό περιβάλλον. Τα παιδιά μαθαίνουν να εκνευρίζονται από τους γονείς τους. Μαθαίνουν πότε να εκνευρίζονται, πώς και πόσο. Αυτό λέγεται μίμηση προτύπων.
Πιστεύω ότι πάντα είναι σημαντικό να θυμάστε τη σοφία αυτής της παραίνεσης, αλλά πουθενά τόσο πολύ όσο στο σπίτι. Όμως, αν και την έχουμε ακούσει όλοι μας τόσες φορές, ζούμε σύμφωνα με αυτή;
Ως παιδιά, καθώς μεγαλώνουμε, αρχίζουμε να βιώνουμε κάποια στιγμή απογοήτευση επειδή οι ανάγκες μας δεν ικανοποιούνται πάντα και φυσικά προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να τις ικανοποιήσουμε. Θέλουμε να πάρουμε αυτό που επιθυμούμε από τους άλλους ανθρώπους, και επίσης να εξασφαλίσουμε ότι οι άλλοι δεν παίρνουν από μας αυτό που δε θέλουμε να τους δώσουμε.
ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΕΣ, αλλά είναι αλήθεια ότι ζούμε σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από ανθρώπους κυνικούς και σκεπτικιστές. Πρόκειται για μια κατηγορία ατόμων που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να προβάλλουν την ανειλικρίνεια και την ανεντιμότητα που είναι σίγουροι ότι αποτελούν κοινό χαρακτηριστικό όλων των ανθρώπων. Είναι πεπεισμένοι ότι κάθε πράξη καλοσύνης και αγάπης υποκρύπτει κάποια υστεροβουλία.
Υπάρχει ένα παλιό γνωμικό: «Ο φόβος χτύπησε την πόρτα και όταν την άνοιξε η πίστη, κανείς δεν ήταν εκεί». Ο φόβος πηγάζει από τις αμφιβολίες που έχουμε. Το αντίδοτο στον φόβο είναι η πίστη.
Τι σημαίνει να μισείς κάποιον; Κατά πρώτον, το μίσος είναι μία απέχθεια για κάποιον ή για κάτι. Αλλά αυτό δεν αρκεί, έτσι δεν είναι; Μπορεί να απεχθάνεσαι το παγωτό μπανάνα, αλλά μάλλον δε θα χάσεις τον ύπνο σου κιόλας γι’ αυτό το πράγμα. Άρα η απέχθεια από μόνη της δεν είναι αρκετή.
Πριν από οτιδήποτε άλλο, είμαστε κόρες. Η σχέση μας με τη μητέρα μας είναι από τις πιο καθοριστικές στη ζωή μας και δεν είναι ποτέ απλή. Ακόμα κι όταν μητέρα και κόρη χωρίζονται στον τοκετό, ή αργότερα, ο δεσμός που τις δένει εξακολουθεί να είναι δυνατός, βαθύς και ανεξήγητος.
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑