Οι τρεις τύποι αισθημάτων στον εγκέφαλο είναι ο πόθος, ο παράφορος έρωτας και η αφοσίωση. Κάθε συναίσθημα έχει τη δική του ιδιαίτερη εγκεφαλική χημεία, που πυροδοτεί τον εγκέφαλο όταν το υποκείμενο έλκεται από κάποιο πρόσωπο.
Σελίδα 149 από 163
Καθώς μεγαλώνουμε και συγκεντρώνουμε εμπειρίες, συναισθήματα, αντικείμενα και γνωριμίες με ανθρώπους, δημιουργείται συνωστισμός στο σπίτι μας, στα συρτάρια μας, στο μυαλό μας και στην καρδιά μας.
Ναι! Οι άνθρωποι που δεν αγαπούν τον εαυτό τους είναι πολύ εκνευριστικοί! Πολλοί άνθρωποι δεν νιώθουν άνετα όταν σκέφτονται ότι πρέπει να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους. Ταυτόχρονα, όμως, έχουν την απαίτηση από τους συντρόφους τους να τους αγαπούν!
Ας υποθέσουμε ότι έχετε αυτό που πολλοί αποκαλούν μια «φυσιολογική» ζωή. Τρώτε, πίνετε, κοιμάστε, πηγαίνετε στη δουλειά σας, συναντάτε κόσμο, έχετε χόμπι και περιστασιακά φεύγετε για διακοπές.
Οι άνθρωποι είναι σαν τα χημικά στοιχεία: όταν δύο από αυτά έρχονται σε επαφή, είτε αδρανούν είτε αντιδρούν. Στη δεύτερη περίπτωση αλλάζουν και τα δύο.
Είναι τόσο εύκολο να καταλάβεις ότι δεν σ’ αγαπάνε; Φτάνει να κοιτάξεις κάποιον στα μάτια; Αρκεί να τον δεις να κινείται μέσα στον κόσμο; Είναι αρκετό να τον ρωτήσεις ή ν’ αναρωτηθείς;
Η εμπιστοσύνη αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο μιας υγιούς, αμοιβαίας ικανοποιητικής σχέσης. Σε μια σχέση εμπιστοσύνης οι σύντροφοι, καλούνται να είναι ειλικρινείς μεταξύ τους, ώστε οι λέξεις και οι πράξεις να μη συνοδεύονται από απάτη, να μην καλύπτουν εγωιστικά τις ανάγκες του/της συντρόφου και να μην έχουν ως απώτερο σκοπό την αποκλειστική ικανοποίηση των στόχων μόνον του ενός από τους δύο.
Όταν μια μεγάλη αλήθεια παραχρησιμοποιείται, εύκολα μπορεί να απορριφθεί ως κοινοτοπία. Αυτό ισχύει και για τη ρήση «Κάνε στους άλλους ό,τι θα ήθελες να κάνουν οι άλλοι σε σένα».
Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας τείνουν να πάρουν διαστάσεις νόσου η μιζέρια, η θλίψη, η παραίτηση. Είναι πλέον σύνηθες να βλέπουμε γονείς που νιώθουν ανήμποροι και λίγοι, παιδιά δυστυχισμένα ως αποτέλεσμα της στάσης των γονιών τους και τελικά μια ολόκληρη κοινωνία να βυθίζεται στη μιζέρια. Και όλα τα παραπάνω να έρχονται ως συνέπεια της κρίσης και με την πεποίθηση ότι η οικονομική φτώχια αυτονόητα συνεπάγεται την ψυχική μιζέρια.
Η έννοια της ηγεσίας σημαίνει πολλά πράγματα σε πολλούς ανθρώπους. Ο κραταιός ηγέτης για κάποιον είναι ο δικτάτορας για κάποιον άλλο. Υπάρχουν άτομα που μπορεί να θεωρούνται σπουδαίοι και επιτυχημένοι ηγέτες, ενώ η προσωπική τους ζωή είναι θλιβερή και αποτυχημένη. Η σωστή ηγεσία πάντα λειτουργεί προς όφελος όλων.



