Όρια! Μια λέξη που προσπαθεί να βρει τη σωστή θέση της από πολύ νωρίς στη ζωή μας, χωρίς πάντα να το πετυχαίνει. Ήδη το παιδί από τη βρεφική και νηπιακή ηλικία προσπαθεί να τα ανακαλύψει κι εμείς ως γονείς το θεωρούμε σημαντικό να τους τα προσδιορίσουμε.
Ποια στάση μπορούμε να κρατήσουμε απέναντι στην κριτική, αφού όλοι δεχόμαστε κριτική κάθε μέρα;
Η εξαπάτηση του ίδιου μας του εαυτού, η παραχάραξη και η διαστρέβλωση είναι, για ορισμένους, πολύ άνετες περιοχές, σίγουρες και φιλόξενες.
Η μοίρα μας δεν εξαρτάται από την τύχη αλλά είναι αποτέλεσμα των συνεχόμενων επιλογών που κάνουμε στη ζωή μας.
Το να θέλουμε να βοηθήσουμε είναι το πρώτο βήμα, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε αποτελεσματικοί πριν καταλάβουμε πραγματικά πώς προκλήθηκε η διαφωνία και τι ρόλο έπαιξε ο καθένας μας στη δημιουργία της.
Ρίσκο η ζωή, στο ξανάπα.
Μη μου ζητάς να επαναλαμβάνομαι. Ούτε εγώ θα το κάνω, μήτε αυτή.
Η αξία μας είναι δεδομένη και δεν αλλάζει. Αλλά αν θέλουμε να μιλήσουμε για την αξία της προσωπικότητας, αν θέλουμε να έχουμε κάποια κριτήρια για να μας βοηθήσουν να πορευόμαστε μέσα στη ζωή, ας είναι αυτά η εντιμότητα των κινήτρων και η ποιότητα της προσπάθειας. Τίποτα άλλο.
Όσοι φέρουν τη στάμπα του «ευαίσθητου», είναι απ’ τους πιο πληγωμένους του κόσμου ετούτου που πληρώνουν πολύ ακριβά το τίμημα.
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει μέχρι τώρα… Έχω περισσότερο παρελθόν από ό,τι μέλλον.
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που του έδωσαν ένα γεμάτο μπολ με κεράσια: τα πρώτα τα καταβρόχθισε με λαιμαργία, αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγα, άρχισε να τα γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Ένα από τα βασικά ζητήματα που χρειάζεται να αρχίσουμε να εξερευνάμε είναι η θεραπεία του ξεχασμένου παιδιού μέσα μας, που οι περισσότεροι από μας το έχουμε αγνοήσει για πάρα πολύ καιρό.
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑