Όταν ήσουν μικρός, σε έλεγαν μικρό.
Δεν μπορούσες να φτάσεις το πάνω ράφι με τα γλυκά, ήσουν μικρός.
Δεν έκανε να ανέβεις στην καρέκλα για να τα κατεβάσεις, ήσουν μικρός.
Δεν έπρεπε να ακούς αυτά που συζητούσαν οι μεγάλοι, γιατί ήσουν μικρός.
Σελίδα 109 από 163
Νομίζω ότι πραγματικά πρέπει να σταματήσουμε τα μοιρολόγια για το παρελθόν. Απλά και μόνο η λύπη για το παρελθόν δεν βοηθάει καθόλου αφού έχει συμβεί μια πράξη, μια λέξη, μια συμπεριφορά που ανήκει στο παρελθόν και δεν μπορούμε να την αλλάξουμε. Η μόνη της ίσως χρησιμότητα είναι να μας δώσει το έναυσμα να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.
Όταν είσαι άνθρωπος που αναζητά, μαθαίνεις να έρχεσαι σε επαφή με την αληθινή ζωή και δεν ζεις αφηρημένος, αδιάφορος ή οκνηρός. Το παρελθόν και το μέλλον αποτελούν δύο φανταστικούς κόσμους προς τους οποίους μπορούμε πάντοτε να δραπετεύσουμε. Είναι εκεί, διαθέσιμοι, κρυμμένοι μέσα στις αναμνήσεις και τα όνειρα.
Ένα συνταξιοδοτημένο στέλεχος, είπε κάποτε: «Παλιότερα αγχωνόμουν για εξαγορές εταιρειών και για υποθέσεις εκατομμυρίων ευρώ. Τα τελευταία χρόνια αγχώνομαι για τα βρόμικα παράθυρα και το κούρεμα του γκαζόν!» Και πρόσθεσε: «Τώρα που δεν έχω σοβαρές έννοιες, ανησυχώ για ασήμαντα μικροπράγματα».
- Μια ψευδαίσθηση είναι ότι, για να αξίζω και να είμαι αγαπητός, χρειάζεται να είμαι πάντα δυνατός και να μην έχω στιγμές αδυναμίας. Ή τουλάχιστον χρειάζεται να φαίνομαι δυνατός και να μην αφήνω κανένα να αντιλαμβάνεται την αδυναμία, την ανάγκη ή το φόβο μου. Μια όψη αυτού είναι η πεποίθηση ότι οι δυνατοί αξίζουν και οι αδύναμοι όχι. Μια άλλη όψη είναι ότι, αν οι άλλοι δουν την αδυναμία και τις ανάγκες μου, θα χάσουν το σεβασμό τους για μένα ή ίσως ακόμη και να το χρησιμοποιήσουν εναντίον μου.
Η ΓΑΔ (Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή) είναι μια συχνή διαταραχή της εποχής μας και ιδιαίτερα τώρα που κοινωνικά επικρατεί ανασφάλεια και έλλειψη σταθερότητας, οι αγχώδεις διαταραχές και οι διαταραχές διάθεσης σημειώνουν άνοδο.
Ακολουθεί ένα γράμμα που έγραψε ο Αϊνστάιν στην κόρη του για την οικουμενική δύναμη της αγάπης. Το γράμμα κυκλοφόρησε τη δεκαετία του 80 μαζί με πάνω από χίλια άλλα γράμματα που έγραψε σε διαφορετικούς ανθρώπους.
Υπάρχουν γύρω μας ζευγάρια με πέντε, δέκα και δεκαπέντε χρόνια διαφορά ηλικίας, είτε με τον άντρα να είναι μεγαλύτερος είτε με τη γυναίκα. Κι έρχομαι να ρωτήσω, έχει καμία σημασία;
Είναι καλύτερο να πάρεις μία λάθος απόφαση στη ζωή σου απ’ το να μην πάρεις καμία απόφαση! Γιατί το να μην πάρεις καμία απόφαση είναι το μεγαλύτερο και το πιο τραγικό λάθος που μπορείς να κάνεις. Ο λόγος; Γιατί θα αποφασίσει κάποιος άλλος για εσένα!
