Κατηγορία: Σκέψεις (Σελίδα 11 από 34)

Σ΄ αυτόν τον κόσμο η καλοσύνη κι η ευγένεια έχουν χάσει το νόημά τους. Καθένας περιμένει πώς να εκμεταλλευτεί καταστάσεις και να κάνει ό,τι περνάει απ’ το χέρι του ώστε να φτάσει στο στόχο του.

Ο Γιώργος το καλό παιδί, ο Γιώργος το κακό παιδί, η Ελένη η ξινή, η Ελένη η γλυκιά, ο Κώστας ο χοντρός, ο Κώστας ο ανορεκτικός, ο Γρηγόρης ο έξυπνος, ο Γρηγόρης ο χαζούλης, η Μαρία η σπάταλη, η Μαρία η τσιγκούνα και χιλιάδες ταμπέλες που μας φόρεσαν ή φορέσαμε και προσπαθήσαμε να εκπληρώσουμε την προφητεία τους.

«Κάποια μέρα κάποιος θα σε κοιτάξει με ένα φως στα μάτια του που δεν έχεις ξανά δει. Θα σε κοιτάξει λες και είσαι όλα όσα έψαχνε να βρει σε αυτόν τον κόσμο. Να το περιμένεις.»

Το «για πάντα», δεν παντρεύτηκε ποτέ με το «μαζί». Είμαστε σήμερα εδώ και ζούμε το τώρα, βιώνουμε τις στιγμές και τις μοιραζόμαστε.

Φαντάσου να έρθει κάποια μέρα στη ζωή σου ένας άνθρωπος, που – σχεδόν με θράσος – θα επιδιώξει να σε μάθει.

Αποκτάς μεγαλύτερη αγάπη για τους άλλους όταν αρχίζεις να φροντίζεις τον εαυτό σου.

Φοβού τους αναμάρτητους, τους τέλειους, τους άσπιλους κι αμόλυντους αυτού του κόσμου φίλε μου. Να τους φοβάσαι την ώρα που σου συστήνονται με την τελειότητά τους για φωτοστέφανο, την μπέσα τους για φτερά αγγέλου και την ειλικρίνειά τους για ασπίδα κατά κάθε “κακού”.