Τα όρια δεν είναι τιμωρία.. Είναι στάση ζωής..
Κατηγορία: Σχέσεις (Σελίδα 20 από 34)
Εκείνοι που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται σαν παιδιά, σαν παιδιά που δυστυχώς διδάχτηκαν ορισμένα μόνο μαθήματα. Κάποιοι δεν τους κάλυψαν την ύλη, δεν τους έδωσαν ένα βασικό μάθημα που θα αποτελούσε εφόδιο για τη ζωή τους.
Φέρνω στο νου το «Σ’ αγαπώ», και όλα τα κοριτσίστικα κλισέ, σκάνε σαν φούσκες στον αέρα. Η Σταχτοπούτα δεν αγάπησε ποτέ αληθινά τον πρίγκιπα που πήγε να την σώσει και η Χιονάτη έζησε μέσα στο αθώο ψέμα της. Και τελικά, το μόνο αληθινό είναι το «κράτα με να σε κρατώ, ν’ ανεβούμε το βουνό». Το μόνο αληθινό είναι το «είμαστε μαζί»- μαζί στην οικειότητα, μαζί στην μοναξιά μας.
Το να ζεις με ένα θυμωμένο άνθρωπο είναι δύσκολη δουλειά. Μπορεί να είναι κι επικίνδυνη ακόμα. Μπορεί να είναι και θανατηφόρα.
Έχετε σκεφτεί γιατί παραπονιόμαστε ότι τραβάμε μόνο προβληματικές περιπτώσεις στην ερωτική μας ζωή; Μήπως δεν φταίνε μόνο οι άλλοι;
Έχω κουραστεί να βλέπω (και να ακούω κυρίως) ανθρώπους να προσβάλλουν, να μειώνουν και να φέρνουν σε δύσκολη θέση φίλους, συγγενείς και γνωστούς τους, επειδή όπως δηλώνουν οι ίδιοι είναι πολύ ειλικρινείς.
Οι άνθρωποι που δημιουργούν εθιστικές σχέσεις, έχουν συχνά τις καλύτερες προθέσεις. Επιθυμούν ευτυχισμένες και υγιείς σχέσεις. Ωστόσο, κάτω από αυτές τις καλές προθέσεις βρίσκεται μία αγωνιώδης σύγκρουση με την οικειότητα. Με τον εθισμό τους να βασίζεται στο σεξ πρώτα και στην εξαρτητική αγάπη, υπάρχει πάντα ένας κρυφός πόθος: να δουν να ικανοποιούνται οι ανάγκες τους μέσα από συναίσθημα ανασφάλειας.
Άσε το παιδί σου, άσε τον άντρα σου, άσε τη γυναίκα σου, άσ’ τους όλους ήσυχους να κάνουν τις επιλογές τους, να πάρουν τις αποφάσεις τους.
Σε προκαλώ να βγεις στο δρόμο. Να εστιάσεις στα βλέμματα ανθρώπων που περπατάνε μαζί. Τις περισσότερες φορές μηχανικά, αυτοματοποιημένα. Ανυπόμονοι να φτάσουν στον προορισμό τους, δε δίνουν την παραμικρή σημασία ο ένας στον άλλον ασχέτως αν περπατάνε σε απόσταση αναπνοής.
Υπάρχει μια κατάσταση στην οποία δύσκολα κάποιος μπορεί να υποκριθεί πως έχει ανεπτυγμένη παιδεία, και αυτή είναι ο χωρισμός.