Το να είμαστε υπεύθυνοι για τον εαυτό μας και για τις πράξεις μας είναι αυτονόητο για κάθε ενήλικο. Τότε γιατί τόσο λίγοι ενήλικοι θεωρούν τον εαυτό τους υπεύθυνο;
Το να είμαστε υπεύθυνοι για τον εαυτό μας και για τις πράξεις μας είναι αυτονόητο για κάθε ενήλικο. Τότε γιατί τόσο λίγοι ενήλικοι θεωρούν τον εαυτό τους υπεύθυνο;
Ναι…περνάει και αυτό! Δεν είσαι μόνος, ή μόνη…όλοι σχεδόν το έχουμε περάσει ή θα το περάσουμε. Στα δύσκολα είμαστε όλοι μαζί!
Η αληθινή αγάπη στη φιλική ερωτική συγγενική σχέση αναπνέει χάρη στην αποδοχή και τον σεβασμό. Όταν δεν υπάρχουν αυτά, ερωτευόμαστε τον έρωτα στο πρόσωπο του άλλου, αγαπάμε την ίδια την αγάπη, αυτό που ενσαρκώνει ο άλλος για μας, αλλά όχι τον ίδιον.
Αυτές οι εξωτερικές πηγές ασφάλειας, αγάπης, ικανοποίησης και ομορφιάς είναι επίπλαστες, προσωρινές και πολύ εύθραυστες.
O έρωτας θα τολμούσα να πω ότι είναι εκείνη η εσωτερική πηγή που δημιουργεί πάθη, έντονες αντιδράσεις, υπερβολή και εκτός ορίων συμπεριφορές. Η λογική παύει να υπάρχει και το μυαλό δεν έχει καμία επήρεια πάνω στο σώμα. Τη στιγμή όπου ο θεός Έρωτας σε χτυπά με τα βέλη του, παραλύεις. Λειτουργεί μονάχα η καρδιά και κυρίως η σάρκα.
Ύστερα από μια απογοήτευση στη ζωή, είναι δύσκολο να σκεφτούμε πώς γίνεται να ευτυχήσουμε ξανά.
Για την ψυχολογία μας η συγχώρεση είναι ένα απαραίτητο βήμα προκειμένου να πάμε παρακάτω τη ζωή μας.
Ο Peck έλεγε πως «Η τάση να αποφεύγουμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματά μας και τη συμφυή με αυτά συναισθηματική φόρτιση πόνου, είναι η πρωταρχική βάση όλων των ψυχικών παθήσεων».
© 2024 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑