Είναι αυτή η κατάσταση που εσύ δίνεις… και δεν παίρνεις! Όλοι έχουμε συναντήσει τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μας. Άτομα καλοπροαίρετα, φιλικά, συμπαθητικά.
ΠερισσότεραΣυντάκτης: kiriakim (Σελίδα 17 από 157)
«Μην αναβάλλεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα», παραδοσιακή παροιμία. Εντάξει, να μην αναβάλλεις, έχεις και πολλές δουλειές. Να πας σούπερ μάρκετ, να καθαρίσεις, να πληρώσεις λογαριασμούς. Όλη τη βδομάδα τρέχεις στη δουλειά, στο σπίτι. Βάλε πλυντήριο, μαγείρεψε, πλύνε τα πιάτα, σιδέρωσε τα ρούχα.
Περισσότερα«Ποτέ μην υπενθυμίζεις την παρουσία σου. Κανείς δεν σε ξέχασε κατά λάθος», έλεγε ένα quote που έπεσε στην αντίληψή μου στο διαδίκτυο. Και η αλήθεια είναι ότι είναι μία εξαιρετική ρήση. Πόσο αληθινό.
ΠερισσότεραΜια απ’ τις μέρες που τα ενοχλητικά ερωτηματικά, μας χτυπάνε την πόρτα κι εμείς στύβουμε το μυαλό μας από εδώ κι από εκεί προσπαθώντας να κατανοήσουμε καταστάσεις.
ΠερισσότεραΟ νους έχει μεγάλη επίδραση πάνω στο σώμα. Οι σκέψεις μας και οι συγκινήσεις μας επηρεάζουν την πέψη, το μεταβολισμό, την αναπνοή, τη μυϊκή ένταση, την κατάσταση των νεύρων μας, ακόμη και την παραγωγή αίματος μέσα στο σώμα μας. Μια συγκινησιακή ανισορροπία μπορεί εύκολα να δημιουργήσει ορμονικές και νευρικές διαταραχές.
ΠερισσότεραΚι ενώ λοιπόν μπορώ ν’ ανεχτώ, ν’ αποδεχτώ, να παρακάμψω, όπως και να συγχωρήσω αρκετά παραπτώματα, έχω ένα τεράστιο θέμα με την αχαριστία των ανθρώπων.
ΠερισσότεραΔεν πονάει τόσο η απουσία σου τελικά. Νόμιζα πως θα δεν θα αντέξω, αλλά συνειδητοποιώ ότι η παρουσία σου ήταν αυτή που με πόναγε. Ναι, όπως ακριβώς σου τα λέω είναι. Μια παρουσία τοξική στη ζωή μου, που το φινάλε ήταν να χάσω εμένα.
ΠερισσότεραΣτη ζωή μας είμαστε ελεύθεροι να επιλέγουμε τους ανθρώπους που μας περιστοιχίζουν. Τα άτομα που θα βάλουμε στη καθημερινότητά μας, με τους οποίους θα μοιραστούμε ξεχωριστές στιγμές, εμπειρίες, σκέψεις, όνειρα. Μερικοί από αυτούς μπορούν να παραμείνουν στη ζωή μας για χρόνια, άλλοι για λίγες μερικές στιγμές. Από όλους όμως θα μάθουμε κάτι.
ΠερισσότεραΑλήθεια πείτε μου. Με τη λογική προσπαθείτε να κολλήσετε τα κομμάτια μίας καρδιάς που εσείς οι ίδιοι κάνατε σμπαράλια;
Με τι θράσος εισβάλετε ξανά στη ζωή ενός ανθρώπου που ήσασταν υπαίτιοι για τα συντρίμμια που αφήσατε;
Πώς έχετε την απαίτηση να σας δώσει ακόμα μια ευκαιρία, όταν πετάξατε στα σκουπίδια αυτές που ήδη είχατε;
Πώς τολμάτε να τον λέτε εγωιστή επειδή δεν θέλει να ξαναπονέσει;