Όλοι μεσοπέλαγα αρμενίζουμε. Ο καθένας μας παλεύει με τον δικό του καιρό, με τη δική του θάλασσα.

Όλοι μεσοπέλαγα αρμενίζουμε. Ο καθένας μας παλεύει με τον δικό του καιρό, με τη δική του θάλασσα.
Η μεγαλύτερη ανοησία που κάνουν πολλοί άνθρωποι είναι ότι προσπαθούν να τα έχουν «όλα υπό έλεγχο».
Περίμενες απ’ την ζωή να σου επιστρέψει όσα έδωσες με τόσο πάθος. Δεν κατάλαβες πως ίσως παίζεται αλλιώς το παιχνίδι, δεν κατάλαβες άνθρωπε καλέ, πως τίποτε δεν σου χαρίζεται, ίσως τότε να μην ξόδευες την ψυχή σου σε ανεκπλήρωτες υποσχέσεις.
Πόσες φορές έχει τύχει να σας ρωτήσουν το γνωστό «που βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια»; Μερικοί από εσάς ξέρετε ακριβώς τι να πείτε επειδή τα έχετε σχεδιάσει όλα. Αλλά αν είστε σαν κι εμένα, δεν ξέρετε τι θα κάνετε αύριο πόσο μάλλον σε πέντε ή δέκα χρόνια.
Να τα φοβάσαι τα όχι που δεν λες…
Να φοβάσαι και τα όρια που δεν βάζεις…
Να φοβάσαι και τις υποχωρήσεις που μόνιμα κάνεις… ξέρεις εκείνες τις ασήμαντες, αλλά συνεχόμενες υποχωρήσεις, που έχεις μάθει πλέον να κάνεις για να διευκολύνεις τους άλλους, υποτιμώντας όμως εσένα και μειώνοντας τις δικές σου προτεραιότητες και τα δικά σου θέλω..
Ο άνθρωπος μου.. Θα είναι εκείνος που δέκα φορές θα τον διώχνω μακριά και δέκα φορές θα έρχεται πίσω με τα μάτια του γεμάτα αγάπη.
Λέγοντας και ακούγοντας το “ευχαριστώ”, μπορούμε να αντλήσουμε την ευχαρίστηση που αναζητούμε αλλού.
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑