Όλες οι σχέσεις έχουν κάτι να μας δώσουν. Σε όλες τις σχέσεις έχουμε κάτι να δώσουμε. Άλλες φορές γίνεται από την καρδιά, άλλες από το εγώ. Κι άλλες φορές σου κλέβουν, αν τους αφήσεις, ή κλέβεις εσύ, αν σε αφήσουν.

Ένα παραμυθένιο σενάριο θα έλεγε ίσως “και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα”. Όμως το “για πάντα” όπως και το “μαζί”, είναι έννοιες που στην εποχή μας θα λέγαμε έχουν αρκετά ξεφτίσει. Χωρίς να είναι απόλυτη παραδοχή, συνήθως αποτελούν τις εξαιρέσεις στους -για τώρα- κανόνες.

Άρα, με αυτό σαν όχι περιοριστικό αλλά στατιστικό δεδομένο μπορούμε να λειτουργήσουμε μέσα μας τα παρακάτω τέσσερα “προγράμματα” – ωφέλιμες “πεποιθήσεις”:

1. Κάθε συνάντηση έχει έναν λόγο κι ένα σκοπό

Ακόμα κι αν νομίζω πως δεν έχει, μπορώ να της δώσω. Μπορεί να είναι απλά απόλαυση, ή συντροφιά και μοίρασμα. Επειδή μία σχέση είναι ο πιο ισχυρός καθρέφτης του εαυτού, θα μου βγάλει αρκετές καλές και ίσως αρκετές αρνητικές πλευρές μου. Είναι μια υπέροχη ευκαιρία να ανακαλύψω ή να εξελίξω τις καλές, και να δω αλλά και να δουλέψω τις αρνητικές. Το ίδιο ισχύει και για τον άλλον.

2. Σε κάθε συνάντηση μπορώ να δώσω και να λάβω

Όσο πιο κοντά στην ισορροπία, τόσο καλύτερη η αρμονία. Χωρίς να μετράω το κάθε τι, μπορώ να εκτιμώ συνειδητά αυτά που λαμβάνω, αλλά και από καρδιάς να προσφέρω πίσω και αντίστροφα. Η συναισθηματική ταύτιση έχει μια δυσκολία στο 50-50, αλλά μπορώ όσο περνάει από το χέρι μου να φροντίζω να είμαι εκεί. Για να είμαι πρωτίστως εγώ εντάξει με εμένα.

3. Κάθε συνάντηση έχει έναν κύκλο

Όταν συναντιούνται δύο άνθρωποι, ξεκινούν και ανοίγουν ένα κύκλο με κοινές εμπειρίες, χαρές αλλά και λύπες. Όσο τα πράγματα είναι καλά, αυτός ο κύκλος όλο και μεγαλώνει. Κάποια στιγμή φτάνει σε ένα μέγιστο σημείο. Μία ακτίνα που ξεκινάνε τα προβλήματα, η ρουτίνα ή μια αδιαφορία. Δεν είναι επιθυμητό όταν είμαστε μέσα στη σχέση, όμως συμβαίνει. Εκεί, ή εξελισσόμαστε παρέα, εστιάζουμε σε αυτά που μας ενώνουν και ανανεώνουμε την σχέση, ή ξεκινάνε οι τριβές. Αν το ξεπεράσουμε, ο κύκλος συνεχίζει και μεγαλώνει. Και η σχέση χαρωπά αναβαθμίζεται και ανανεώνεται. Αν όχι, ο κύκλος ξεκινάει και μικραίνει, και συνήθως, τραυματίζει ή λερώνει όλα τα όμορφα που τον βοήθησαν να μεγαλώσει στην αρχή.

4. Κάθε συνάντηση, αν εφικτό, είναι καλό να κλείνει όμορφα

Ξέρω πως κι αυτό αγγίζει το ουτοπικό, αλλά είναι εφικτό. Κάθε κύκλος ιδανικά πρέπει να κλείνει όμορφα. Στην περίπτωση που δεν μπορούν να ξεπεραστούν οι όποιες δυσκολίες, όσο παραμένεις εκεί, η τοξικότητα αρχίζει να μεγαλώνει, όπως και το μαύρισμα της καθημερινότητας. Κι εκεί που η σχέση εμπλούτιζε με όμορφα χρώματα και συναισθήματα και άλλους τομείς της ζωής σου, τώρα λειτουργεί αρνητικά και αντίστροφα. Η εξάρτηση ή συνεξάρτηση καθώς και μαζoχιστικές ή ναρκισσιστικές τάσεις και συμπεριφορές, πλέον τραυματίζουν. Από ένα σημείο λοιπόν και μετά, όταν το πλοίο βουλιάζει, για να σωθεί, πρέπει και να το θέλουν, και να μπορούν και οι δύο. Μόνος σου και μόνη σου δεν μπορείς να το κάνεις. Αυτό λοιπόν που από ένα σημείο και μετά θα πρέπει να σε απασχολεί, δεν είναι πως θα σώσεις κάτι που πια δεν υπάρχει ή δεν σώζεται. Αλλά το γιατί μένεις ακόμα εκεί. Άρα, ακόμα και τότε, μπορείς να βρεις κάτι που θα σε αναβαθμίσει και με την θέλησή σου θα σε βελτιώσει.

Κάποια πράγματα παύουν κάποια στιγμή να έχουν άλλη αξία για σένα ή για τον άλλον, ή και τους δυο. Έχουν εκπληρώσει τον σκοπό τους. Όμως η συνήθεια, η έλλειψη αυταγάπης και οι χειριστικές συμπεριφορές μεταμορφώνονται σε δεσμά και αναπάντητα ερωτήματα που πλέον αρχίζουν και σε ρουφάνε. Θυμήσου πως αυτός ο άνθρωπος κάποτε σε έκανε να χαμογελάς. Κάποτε σε έκανε να νιώθεις όμορφα. Κάποτε σε έκανε να περνάς καλά. Με την δική σου επίσης ασφαλώς συμμετοχή. Αλλά κάποτε, όχι πια. Κι αυτό είναι οκ.

Οι κύκλοι λοιπόν, αν δεν είναι παντοτινοί, καλό είναι να σε αφήνουν και εσένα και τον άλλον, σε ένα καλύτερο αυτογνωσιακό και εμπειρικό στάδιο. Σε μια καλύτερη μοίρα. Τόσο για εσένα, όσο και για την επόμενη με το καλό συνάντηση. Ξέρω πως πολλές φορές είναι δύσκολο, αλλά στο χέρι σου είναι να κρατήσεις τα καλά και να φύγεις ή να φύγετε με όμορφες αναμνήσεις κι ένα από καρδιάς ευχαριστώ να είσαι πάντα καλά.

Όσο για την ευθύνη, πέφτει πάντα σε εκείνον ή εκείνη με την μεγαλύτερη αντίληψη δύναμη και αυτογνωσία. Το όποιο κάρμα αν υπάρχει, ας το κάψουμε με αγάπη, κι ας σταματήσουμε να δημιουργούμε νέο.

Έχεις πολλά να κάνεις. Ανανέωσε, αναβάθμισε, ή κλείσε τον όποιο κύκλο σε όποιον τομέα, και προχώρα. Ακόμα κι αν χρειαστεί να φύγεις τρέχοντας. Ένας νέος κύκλος είναι εκεί έξω και σε περιμένει. Είτε δικός σου, είτε με έναν άλλο άνθρωπο.

Πηγή: Αθανάσιος  Στεργίου