Ζούμε σε έναν κόσμο όπου τα πάντα αλλάζουν συνεχώς. Οι εποχές έρχονται και παρέρχονται, τα νερά των θαλασσών ανεβαίνουν και κατεβαίνουν, οι άνθρωποι προσλαμβάνονται και απολύονται…
Θα έπρεπε λοιπόν, να έχουμε μάθει επιτέλους ότι ο κυριότερος νόμος του Σύμπαντος είναι η αλλαγή! Εμείς, όμως, όχι μόνο δεν φροντίζουμε να εμπεδώσουμε αυτό το μάθημα, αλλά θυμώνουμε κιόλας.
Στο μάθημα της βιολογίας στο σχολείο, διδαχτήκαμε το νόμο της φυσικής επιλογής – δηλαδή, την προσαρμογή στην αλλαγή. Μαθαίνουμε, για παράδειγμα, ότι αν είσαι ένα πράσινο έντομο σε ένα καφέ χωράφι και δεν αλλάξεις το χρώμα σου, θα έχεις μπελάδες. Μπορεί να διαμαρτυρηθείτε: «Μα αυτό το χωράφι έπρεπε να είναι πράσινο… Ήταν πάντα πράσινο…». Σύντομα, όμως, πάει το έντομο! Ο νόμος είναι αδίστακτος – «ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ Ή ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ»! Κρίμα που οι καθηγητές της βιολογίας δεν μας είπαν ποτέ: «ΠΡΟΣΕΞΤΕ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΣΤΕ!».
Ό,τι ισχύει σήμερα, μπορεί να μην ισχύει αύριο. Ό,τι είναι αποτελεσματικό σήμερα, μπορεί να μην είναι αποτελεσματικό αύριο. Ο μοναδικός σταθερός παράγοντας στη ζωή μας είναι η… αλλαγή. Αν λείψετε από το σπίτι σας για τρεις μήνες, θα διαπιστώσετε ότι τα παιδιά σας έχουν αλλάξει. Ξαφνικά το μωρό σας σας φωνάζει «μπαμπά»! Δεν έχει νόημα να σκέφτεστε αν είναι δίκαιο ή άδικο. Τα πάντα κινούνται.
ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν φροντίζουν απλώς να αποδέχονται την αλλαγή, αλλά και να την καλωσορίζουν. Συχνά θα ακούσετε αυτούς τους ανθρώπους να ρωτούν: «Γιατί μπορεί να θέλει κανείς τα επόμενα πέντε χρόνια της ζωής του να είναι ίδια με τα πέντε προηγούμενα;»
Πηγή: Από το βιβλίο «άκου την ΚΑΡΔΙΑ σου» του ANDREW MATTHEWS – εκδ. διοπτρα