“Αν φοβάσαι ότι μου έδωσες πολύ λίγα χάδια, απλά να ξέρεις ότι δεν έχω ξεχάσει ούτε ένα.
Αν μετανιώσεις που μου φώναξες έστω και μια φορά, να ξέρεις ότι δεν το θυμάμαι καν.
Αν νομίζεις ότι με άφησες μόνο για πολύ καιρό, να ξέρεις ότι πάντα σε περίμενα.
Αν φοβάσαι ότι έχεις δώσει λίγο χρόνο σε μένα, να ξέρεις ότι ακόμα και αυτό το λίγο απόλαυσα κάθε στιγμή του.
Αν νομίζεις ότι έπαιξες λίγο μαζί μου, απλά να ξέρεις ότι ποτέ δεν μέτρησα τις φορές που μου πέταξες την μπάλα.
Αν νομίζεις ότι ξέχασα το άρωμα σου, να ξέρεις ότι ακόμα και τώρα το μυρίζω στον άνεμο.
Αν ήθελες να ξαναγεννηθείς σε μια άλλη ζωή, απλά να ξέρεις ότι θα ήθελα να είμαι ο σκύλος σου και σε αυτή.
Αν είσαι πεπεισμένος ότι έχεις κάποια ελαττώματα, να ξέρεις ότι για μένα ήσουν η τελειότητα.
Αν πιστεύεις ότι η αγάπη μπορεί να έχει ένα τέλος, να ξέρεις ότι στην καρδιά μου το μέρος για αγάπη είναι ατελείωτο.
Αν νομίζεις ότι έχεις μετανιώσει για μένα, απλά να ξέρεις ότι δεν θα άλλαζα ούτε ένα δευτερόλεπτο από τη ζωή που πέρασα μαζί σου.
Αν πιστεύεις ότι δεν ακούω πια τη φωνή σου όταν με καλείς, απλά εμπιστεύσου το βραδινό αεράκι να μου φέρει τα λόγια σου.
Αν νομίζεις ότι μπορώ να ξεχάσω το πρόσωπό σου, να ξέρεις ότι θα ήθελα να ζήσω μόνο για να απολαύσω ένα βλέμμα σου.
Αν πιστεύεις ότι θα μπορούσα ποτέ να αγαπήσω κάποιον περισσότερο από εσένα, απλά να ξέρεις ότι σε αγάπησα περισσότερο από τον εαυτό μου.
Αν νομίζεις ότι ήθελα περισσότερα από αυτά που μου έδωσες, απλά να ξέρεις ότι πάντα ένιωθα σαν το πιο ευτυχισμένο και πλούσιο σκυλί στον κόσμο.
Αν ποτέ ένιωσες μοναξιά, να ξέρεις ότι ποτέ δεν έφυγα από τη θέση μου δίπλα σου.
Αν νομίζεις ότι η ζωή μου ήταν σύντομη, απλά να ξέρεις ότι δεν θα ήθελα να ζήσω ούτε ένα λεπτό αν δεν την είχα περάσει δίπλα σου.
Αν νομίζεις ότι δεν έκανες τη σωστή επιλογή, απλά να ξέρεις ότι πάντα σε εμπιστευόμουν. Συνέχεια.
Αν ονειρευτείς ότι μια μέρα μπορείς να με δεις ξανά, απλά να ξέρεις ότι θα είμαι εκεί να σε περιμένω.
Όπως έκανα πάντα.”
Απόσπασμα από το βιβλίο “Ταξίδι της Αμαρίλα στα έξι πόδια”