Δεν υπάρχει τίποτα αρνητικό που να σε έχει δεμένο ή δεμένη χωρίς την συγκατάθεσή σου.
Μη πας μακριά, δες γύρω σου. Ό,τι υπάρχει, άνθρωπος, καθημερινότητα, δουλειά, ασχολία, ασθένεια, υγεία είναι επιλογή σου. Στο ατομικό 100%, κι αν δεν είναι 100% δικό σου είναι επιλογή του συλλογικού, μέρος του οποίου είσαι κι εσύ. Και με την σιωπή, μη πράξη, ή μη ανάλογη δράση συμμετέχεις και εσύ είτε ενεργά είτε παθητικά. Είτε θέλεις να σου το παραδεχτείς είτε όχι.
Η δουλειά που δεν σου αρέσει θυμήσου ήταν επιλογή σου. Ακόμα και τώρα, το να παραμένεις είναι επιλογή σου. Οι αλυσίδες είναι δικές σου. Αλλάζεις την αβεβαιότητα και τον όποιο φόβο ή αμφιβολία του νέου με την σιγουριά της όποιας ασφάλειας με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Οι όποιες δικαιολογίες, έχουν δεν έχουν δίκαιο λόγο μέσα τους είναι μόνο επιλογή σου. Όπως ακριβώς και το ειδικό βάρος που αποδίδεις σε κάθε γιατί σου.
Ο σύντροφός σου θυμήσου ήταν επιλογή σου. Και είναι ακόμα, αλλιώς θα έφευγες. Κανείς δε σε κρατάει με το ζόρι. Μόνο η συνήθεια και οι φόβοι σου.
Η μοναξιά σου (ή ιδανικά η μοναχικότητά σου) θυμήσου ήταν και είναι επιλογή σου. Έχει κι αυτή την ομορφιά και την ασφάλειά της. Αν δεν έπαιρνες κάτι από αυτή την κατάσταση, θα την είχες αλλάξει.
Το πως σου συμπεριφέρονται οι γύρω σου, θυμήσου εξακολουθεί να είναι επιλογή σου. Άσε τις ουτοπίες για μια άλλη ζωή. Εδώ, η συμπεριφορά που δέχεσαι είναι αυτή που επιλέγεις να επιτρέψεις. Είτε για να μη τσακωθείς, είτε για να μη χάσεις κάτι (που πιθανότατα είναι κι εκτός ουσίας), είτε για να μη χαρακτηριστείς ως μη αποδεκτός κι αποδεκτή.
Το πως μετα- και δια-χειρίζεσαι τον χρόνο, χρήμα, ενέργεια, σώμα, νου σου θυμήσου ήταν και είναι επιλογή σου. Ακόμα κι η ασθένεια είναι αποτέλεσμα των επιλογών, είτε εσού είτε του συλλογικού μας. Κι ακόμα κι αυτή έχει έρθει για να σου πει και να σου δείξει, όπως το κάθε σου συναίσθημα αλλά δεν ακούς και δεν βλέπεις. Η εκ γενετής είναι μια άλλη ιστορία.
Τα πάντα είναι μια ανταλλαγή. Για την ανιδιοτέλεια έχουμε δρόμο πολύ.
Αργά ή γρήγορα, στο τέλος πάντα έρχεται ο λογαριασμός. Ό,τι σπέρνεις θερίζεις, κι ό,τι είσαι έλκεις. Δεν υπάρχει περίπτωση να έχεις κατάσταση ή άνθρωπο που να σε επισκέφτηκε χωρίς να έχει συντονίσει με κάτι μέσα σου. Είτε θέλω, είτε σκέψη, είτε τραύμα, είτε φως, είτε σκοτάδι.
Αποφασίζεις να ασχοληθείς με τη ζωγραφική ή κάτι καλλιτεχνικό. Ξαφνικά αρχίζεις να γνωρίζεις ανθρώπους ή να μαθαίνεις από γνωστούς σου πως ασχολούνται με την τέχνη. Ξεκινάς να ασχολείσαι με εναλλακτικά και ενεργειακά. Ξαφνικά διαπιστώνεις πως όλα συγχρονίζουν με αυτή σου την επιλογή.
Κι έτσι σχηματίζεται το πεπρωμένο σου, ή “πατάς” πάνω στα προδιαγεγραμμένα. Το ράδιό σου συνειδητά ή υποσυνείδητα συντονίζεται με την ανάλογη συχνότητα. Κι αν κάτι έρθει που δε το έχεις συνειδητά, μην αναρωτιέσαι. Ήρθε είτε γιατί υπάρχει μέσα σου υποσυνείδητα, είτε ως προσωπικό σου τεστ για το αν θα πέσεις σε επανάληψη ή είσαι έτοιμος και έτοιμη για την επόμενη “πίστα”.
Άσε τι κάνουν οι άλλοι, αν είναι τυχεροί τα βρήκαν έτοιμα είχαν αστέρι ή αν όχι. “Μηδένα προ του τέλους μακάριζε”. Εστίασε σε σένα και τις δικές σου επιλογές.
Δεν είναι τυχαίο που η Εστία, είναι “θεά” της πρώτης γενιάς Ολυμπίων και η μεγαλύτερη κόρη των Τιτάνων Κρόνου και Ρέας. Δες πίσω από τον “Μύθο”. Στην Εστία βρίσκεται και η Ουσία, μέσω της οποίας κατοικούν οι πρώτες αιτίες που θα οδηγήσουν την εκδήλωση της όποιας κατάστασης στο υλικό πεδίο εδώ στην Μορφή.
Το σύμπαν δεν ακούει στο δεν και στο μη. Απλά αντηχεί πίσω σε βάθος χρόνου, αυτό που το βαθύ μέσα σου είτε το καταλαβαίνεις είτε όχι, εστιάζει. Εστιά-ζει. Εκεί που ζει η εσωτερική σου Εστία. Το σύμπαν δεν είναι Οντότητα, αλλά ένα σύνολο Νόμων.
Και ασφαλώς και τιμωρεί. Σε χρόνους που είναι νομοτελειακά κατάλληλοι, όχι σε εκείνους που το εγώ σου θα ήθελε. Άλλους μέσω του σχήματος Ύβρις – Άτις – Νέμεσις – Τίσις, και άλλους, μέσω του σχήματος της Ευθυγράμμισης – Επαναφοράς στον Δρόμο.
Αλλά και ασφαλώς κι επιβραβεύει στους αντίστοιχους χρόνους.
Όλα γίνονται στο “Μεγάλο Σχέδιο των Πραγμάτων” κι όχι στο “Μικροκοσμικό Θέλω των Εγώ” μας. Κάτι το οποίο δεν είναι ευκολονόητο για το σύνολο. Όμως αν πας βαθιά στις ενδόμυχες επιλογές, θέλω ή δε θέλω σου, δράση ή μη δράση σου, πράξη ή μη πράξη σου, ενδεχομένως να το βρεις. Και να το δεις. Κι αν το καταφέρεις, τότε ίσως να μπορέσεις να το επηρεάσεις, κι εσύ ως μονάδα, αλλά κι όλοι μας ως “Σύν-ολον”.