Αλήθεια πείτε μου. Με τη λογική προσπαθείτε να κολλήσετε τα κομμάτια μίας καρδιάς που εσείς οι ίδιοι κάνατε σμπαράλια;
Με τι θράσος εισβάλετε ξανά στη ζωή ενός ανθρώπου που ήσασταν υπαίτιοι για τα συντρίμμια που αφήσατε;
Πώς έχετε την απαίτηση να σας δώσει ακόμα μια ευκαιρία, όταν πετάξατε στα σκουπίδια αυτές που ήδη είχατε;
Πώς τολμάτε να τον λέτε εγωιστή επειδή δεν θέλει να ξαναπονέσει;
Και τώρα είστε πάλι εδώ..
“Σε αγαπώ” βροντοφωνάζετε, λες και με αυτή τη λέξη θα ξεχαστούν όλα.
Καταλάβατε λέτε το λάθος σας, και δεν μπορείτε να ζήσετε χωρίς αυτόν.
Εσείς ξεχάσατε, εκείνος όμως όχι .
Πού ήσασταν όταν πυροβολούσατε την καρδιά του ανθρώπου που χτυπούσε μόνο για εσάς;
Πού ήσασταν όταν είχε ανάγκη την αγκαλιά σας κι εσείς επιδεικτικά του γυρίζατε την πλάτη;
Πού ήσασταν όταν με την άθλια συμπεριφορά σας γεμίζατε πίκρα και πόνο αυτόν τον άνθρωπο;
Πού ήσασταν όταν τον σκοτώνατε μέρα με τη μέρα με τις βλακείες σας;
Αλήθεια τώρα πείτε μου.Τσίπα δεν έχετε έτσι;
Σκεφτείτε λίγο τι κάνατε.
Καταφέρατε να χάσετε τον άνθρωπο που σας λάτρευε σαν θεό.
Καταφέρατε να χάσετε τον άνθρωπο που μετέτρεψε την λύπη σας σε χαρά.
Και τώρα ζητάτε ακόμα μια ευκαιρία;
Αλήθεια έχετε πλάκα έτσι;
Κάποτε ξέρετε και ο ανόητος ξυπνάει.
Μην διαμαρτύρεστε τώρα που απομακρύνθηκε την στιγμή που όταν έπρεπε δεν κάνατε τίποτα να τον κρατήσετε.
Μην περιμένετε να τον κατακτήσετε πάλι, όταν εσείς οι ίδιοι καταφέρατε και τον χάσατε.
Βλέπετε, κάποιοι άνθρωποι περνούν μια φορά από τη ζωή μας κι αν δεν τον εκτιμήσουμε όταν πρέπει θα φύγει, κλείνοντας την πόρτα πίσω του οριστικά.
Μάθετε λοιπόν να φροντίζετε την αγάπη, κι όταν την έχετε να την κρατάτε στην ώρα της.
Βλέπεις φίλη /φίλε μου, ο άνθρωπος που σε αγάπησε κι εσύ πλήγωσες γίνεται αγρίμι. Έγλυψε τις πληγές του, τις γιάτρεψε αλλά δεν ξεχνάει ποτέ πόσο πόνεσε, πόσο μάλλον εκείνον που ήταν υπαίτιος γι’ αυτόν τον πόνο.
Και τώρα εάν έχετε τσίπα, πάρτε δρόμο!!!
Βολευτείτε στη μίζερη ζωή σας και παίξτε το και λίγο θύματα ,έτσι για το θεαθήναι .
Αφήστε να τρέξουν τα κροκοδείλια δάκρυα από τα μάτια σας, αν και δεν πείθετε κανέναν πια.
Απλά θα σας θυμίσω μόνο τούτο.
Κάρμα λέγεται…
Πηγή: Λία Ευαγγελίδου