Σκέφτεσαι πάντα αυτό που θέλει ο κόσμος. Μα ο κόσμος ζητάει πολλά. Και είναι αμείλικτος. Και σου επιβάλλεται. Και ζητάει πράγματα που ούτε ο ίδιος δεν κάνει.
Να είσαι καλός στα μαθήματα. Να είσαι έξυπνος, αλλά να είσαι και πονηρός. Να πας στο Πανεπιστήμιο. Να κερδίζεις και ας μην είναι με την αξία σου. Να ανεβαίνεις σκαλοπάτια. Και ας είσαι αγενής. Να είσαι αίλουρος, να ξεγλιστράς. Να παίρνεις επαίνους. Να παίρνεις πτυχία. Να δουλεύεις πολύ. Πάρα πολύ. Να παντρευτείς. Να κάνεις παιδιά. Να έχεις γνωστούς πολλούς γνωστούς. Να έχεις και φίλους, πολλούς φίλους. Ξέρεις από εκείνους τους ψεύτικους.
Να έχεις smartphone. Να έχεις facebook. Να έχεις συγκεκριμένο ύψος. Συγκεκριμένα κιλά. Να έχεις επώνυμα ρούχα, αλλιώς είσαι ξενέρωτος. Να έχεις πολλούς followers αλλιώς είσαι ένα τίποτα. Να ακούς ό,τι ακούν οι πολλοί. Να κάνεις ό,τι κάνουν οι πολλοί. Να σκέφτεσαι ό,τι σκέφτονται οι πολλοί. Να αγοράζεις. Να είσαι με τον όχλο. Να μην ξεχωρίζεις, γιατί ενοχλεί.
Είναι τόσο κουραστικό και όσο το βιώνω κουράζομαι και παραπάνω. Εσύ ακόμη; Οι άλλοι είναι τόσοι πολλοί και έχουν τόσες διαφορετικές απόψεις για αυτό που πρέπει να κάνεις, που απλώς σε αποπροσανατολίζουν από τον στόχο σου. Ο στόχος σου είναι ένας:
ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ!
Ευτυχισμένος μπορεί να είναι κάποιος χορεύοντας όλη μέρα, άλλος γράφοντας όλη μέρα, άλλος ασχολούμενος με το παιδί του, άλλος ταξιδεύοντας συνεχώς. Το τι κάνει τον καθένα ευτυχισμένο είναι εντελώς υποκειμενικό. Βρες την ευτυχία σου και καν’ την πραγματικότητα, χωρίς να ακούς τα πρέπει των άλλων. Κανείς δεν ξέρει καλύτερα από εσένα τι πραγματικά είσαι, τι πραγματικά θέλεις και για τι πραγματικά προορίζεσαι. Αυτό το ξέρεις μόνο εσύ και πρέπει συνειδητά να βαδίσεις προς τον σωστό δρόμο.
Σταμάτα να είσαι αυτό που θέλουν οι άλλοι να δουν.
Σταμάτα να είσαι αυτό που θέλουν οι άλλοι να ακούσουν.
Σταμάτα να είσαι αυτό που θέλουν οι άλλοι να κρίνουν.
Να είσαι εσύ.
Ξεχωριστός και υπέροχος όπως είσαι. Χωρίς προσθήκες άλλων.
Η μοναδικότητά σου και εσύ.
Αυτό αρκεί για να κάνεις την αλλαγή στον κόσμο.
Πηγή: Γράφει η Ηλέκτρα Αστέρη