Έρωτας είναι και αν τον συναντήσεις δεν θα είσαι ποτέ ξανά ο ίδιος άνθρωπος.
Πόσες φορές άραγε, μπορούμε να ερωτευτούμε; Τι είναι αυτό που μας τραβάει σε έναν άνθρωπο και τι μας κάνει να τον σκεφτόμαστε όλη μέρα; Το βλέμμα, τα λόγια, το άγγιγμα, η συμπεριφορά; Ό,τι και να είναι πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι σε κάνει να νιώθεις αλλιώς. Σε μεταμορφώνει και σου δίνει μια δύναμη που μπορεί να νικήσει τα πάντα. Είναι όμορφος ο Έρωτας όταν του ανοίγεις την πόρτα. Απλά πρόσεξε μην χάσεις τα κλειδιά.
Έχεις ερωτευτεί ποτέ;
Μια ερώτηση που την κάνουμε συχνά όχι μόνο στους άλλους αλλά και στον εαυτό μας. Διότι, πολύ απλά ψάχνουμε να βρούμε απαντήσεις προκειμένου να ερμηνεύσουμε τα συναισθήματα μας. Να δούμε τι νιώθουμε ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε το επόμενο βήμα. Μπορείς όμως, να προκαλέσεις τον έρωτα; Δεν είναι δηλαδή, κάτι που πλημμυρίζει το μέσα σου; Για αυτό λοιπόν, ακόμα και αν δεν έχεις ερωτευτεί ποτέ, και δεν ξέρεις καν τι θα πει η φράση ‘’έχω ανάγκη να βλέπω τον άλλο συνέχεια’’, σου εύχομαι από καρδιάς να το ζήσεις. Γιατί είναι ότι πιο μαγικό μπορεί να σου τύχει… Ακόμα και αν σε πλήγωσε ή έληξε άδοξα, τουλάχιστον υπήρξε και σε γέμισε με φως.
Κάθε Έρωτας είναι ίδιος;
Όχι βέβαια. Κανένας δεν μοιάζει με τον προηγούμενο. Ο καθένας είναι μοναδικός με τα δικά του χαρίσματα, τις δικές του αμφιβολίες, λάθη, πάθη, όνειρα και ελπίδες. Παρόλα αυτά, κάνουμε ένα μεγάλο λάθος. Πέφτουμε στην παγίδα να συγκρίνουμε τους ανθρώπους. Και αρχίζουμε και απαριθμούμε θετικά και αρνητικά και φτάνουμε σε αδιέξοδο. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο να δώσεις την καρδιά σου ξανά, να ανοιχτείς και να κάνεις όνειρα, όμως, αξίζει τον κόπο. Πίστεψε στην δύναμη της καρδιάς και αφέσου. Όσο η ζωή προχωράει και αλλάζει τα δεδομένα έτσι και εμείς μαθαίνουμε να ζούμε με αυτά.
Και αν δεν είμαι ερωτευμένος τι να κάνω;
Τίποτα. Μην πιέσεις καταστάσεις και μην σπείρεις ελπίδες. Είναι προτιμότερο να ξεκαθαρίσεις την θέση σου, παρά να βάλεις τον άλλο σε μια διαδικασία που στο τέλος θα είναι χαμένος. Γιατί να τον πληγώσεις; Εκτός και αν τα συναισθήματά σου μεγαλώνουν, ωριμάζουν και αυτά που νιώθεις είναι όντως αληθινά. Τότε ναι να δώσεις ευκαιρία και να το ζήσεις. Είναι πάντα προτιμότερο να βιώνουμε τα πράγματα που μας συμβαίνουν παρά να τα αναλύουμε και να ζούμε με τα ‘’αν…’’. Τολμάμε και όπου μας βγάλει.
Καταλαβαίνω πως για πολλούς, πολλές φορές η ζωή τους βάζει σε δοκιμασίες και τους παίζει περίεργα παιχνίδια. Εκεί που νόμιζες πως είχες βρει τον Έρωτα, έρχεται η στιγμή εκείνη που σε κάνει να αναθεωρήσεις τα πάντα. Ακόμα και μετά από ένα διαζύγιο ή μια αποτυχημένη σχέση ή και μέσα στην ίδια την σχέση.
Είναι τότε που χρειάζεται να μηδενίσεις το κοντέρ και να παίξεις το παιχνίδι από την αρχή. Μπορεί να είναι δύσκολο αλλά αν αφήσεις ελεύθερο τον εαυτό σου θα δεις πως η ζωή, σου στέλνει στον δρόμο σου αυτόν που έχεις πραγματικά ανάγκη. Έστω και καθυστερημένα.
Αν με ρωτούσες, θα σου πω πως πιστεύω στον Έρωτα και στις δεύτερες ευκαιρίες που δίνει η ζωή και θεωρώ πως είναι η μόνη δύναμη που με τον κατάλληλο άνθρωπο μπορείς να αγαπήσεις και να κλείσεις τις πληγές. Αρκεί να του ανοίξεις την πόρτα και να μην φοβηθείς τον πόνο. Άσε και το παράθυρο ανοιχτό να μπει, και ας βγει σε λάθος δεν πειράζει. Και θυμήσου ότι για όλους υπάρχει κάπου κάποιος που τον περιμένει να συναντηθεί.
Πηγή: Νικόλ Παπαδοπούλου, Γαλλική Φιλολογία Ε.Κ.Π.Α, Σύμβουλος Ρητορικής Τέχνης, Θέατρο “Ανδρέας Βαρούχας”