“Η Πρωτομαγιά”
“Πιάνω την Άνοιξη με προσοχή και την ανοίγω:
Με χτυπάει μια ζέστη αραχνοΰφαντη,
ένα μπλε που μυρίζει ανάσα πεταλούδας
οι αστερισμοί της μαργαρίτας όλοι αλλά
και μαζί πολλά σερνάμενα ή πετούμενα
ζουζούνια, φίδια, σαύρες, κάμπιες και άλλα
τέρατα παρδαλά με κεραίες συρμάτινες,
λέπια χρυσά λαμέ και πούλιες κόκκινες.
Θα λεγες έτοιμα όλα τους να παν
στον χορό των μεταμφιεσμένων του Άδη”
“Αξιον Εστί”
“Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.
Θέλει νεκροί χιλιάδες να ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θε μου Πρωτομάστορα μ έχτισες μέσα
στα βουνά.
Θε μου Πρωτομάστορα μ έκλεισες μες στη
θάλασσα!
Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το χουνε θάψει σ ένα μνήμα του πελάγου
σ ένα βαθύ πηγάδι το χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος.
Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές
και Συ Θε μου Πρωτομάστορα
μύρισες την Ανάσταση”.