Η μάχη είναι γένους θηλυκού. Σας το υπογραμμίζω εγώ που είμαι ο ορισμός της μάχιμης. Κακοποίηση λες, λες κι είναι ίωση και θα περάσει. Μια λέξη, ένα συναίσθημα με ακραίες επιπτώσεις και μεγατόνων πόνο.
Γινόμαστε υποχείρια στη ζωή του άλλου, πριονίζουμε τα όνειρά μας και αφαιμάζουμε την προσωπικότητά μας στον βωμό μιας υποτιθέμενης αγάπης.
Είναι μεγάλο ατόπημα να δίνουμε πίστωση χρόνου, δαμάζοντας τις αντοχές μας, όταν στην πορεία της ζωής συναντάμε αχυρανθώπους. Επιβάλλεται να είμαστε ετοιμοπόλεμες. Μην περιμένεις συμβατό δότη στήριξης. Ίσως να μην έρθει ποτέ.
Μόνη σου! Μπορείς!
Κάνε την αυτοκριτική σου με αυτογνωσία, θωρακίζοντας την αξιοπρέπειά σου. Για τον Θεό. Μην πέσεις θύμα της αλαζονείας και της φιλοδοξίας, θύμα του έρωτα ή της κοινωνίας. Είναι σημεία των καιρών μας λένε, μα ίσως πάντα έτσι ήταν, απλά τώρα μαθεύονται όλα με πιο γρήγορους ρυθμούς.
Ψάχνοντας τον πρίγκιπα του παραμυθιού (ή τον… κρυμμένο θησαυρό του;), κορίτσια στρέφονται σε άτομα με παχουλό πορτοφόλι και μηδενική όμορφη ψυχοσύνθεση. Στην ουσία ξεπουλιούνται, αφού θαρρούν πως χτύπησαν φλέβα χρυσού και θα ζήσουν σ’ ένα παραμύθι. Αυτό που ξεχνούν, είναι πως στα παραμύθια υπάρχουν και οι δράκοι.
Το χρήμα δεν είναι στα συστατικά της ευτυχίας. «Δίχως πλούσια καρδιά, ο πλούτος είναι ζητιάνος», έτσι ένα φαινομενικά άρτιο ζευγάρι στα μάτια του κοινωνικού γίγνεσθαι, μπορεί να είναι μια εμπόλεμη ζώνη με χλευασμούς, ταπεινώσεις, ξυλοδαρμούς και μια θύελλα από λεκτική, ψυχική και σωματική βιαιοπραγία.
Όλα τα γκάλοπ και οι στατιστικές δείχνουν πως η κακοποίηση ασκείται από άτομα υπεράνω πάσης υποψίας και σε υψηλά στρώματα τάξης. Αυτοί ανήκουν στους δήθεν, στους σικέ, για τη λεζάντα και το φαίνεσθαι, άνευ αξιοπιστίας, ηθικής και υπόβαθρου. Εγώ αυτούς τους αποκαλώ «τοξικούς ανθρώπους».
Βγείτε από τη χειμερία νάρκη. Η ευτυχία θέλει λίγα για να είναι αληθινή. Πείτε ένα «όχι» ογκόλιθο σε κάθε μορφή δουλείας. Σε κάθε μορφή κακοποίησης. Σταματήστε να είστε ο ακριβοπληρωμένος σάκος του μποξ. Σπάστε τη σιωπή σας και βγείτε στην αντεπίθεση.
Μην μένετε σ’ έναν γάμο που νοσεί, γιατί γίνεσθε ευρωλάγνες και δέσμιες μόνο των υλών. Σκεφτείτε τα παιδιά σας, που θα κουβαλούν ανεξίτηλες μνήμες ξυλοδαρμών και ομηρικών καβγάδων. Είναι γεγονός πως τα σημαδεύετε και μεγαλώνοντας θα είναι επιρρεπείς στην παραβατικότητα και ηθικοί αυτουργοί είστε εσείς..!
https://sxeseis-kai-sunaisthimata.com
Πηγή: γράφει η Ντέπυ Μακρή στο βιβλίο «ΜΕΤΑ το σκοτάδι… το ΦΩΣ» – εκδ. ΚΟΜΝΗΝΟΣ – αφιέρωμα στην Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών – (Μια πρωτοβουλία κοινωνικής μέριμνας και ευαισθητοποίησης του Ομίλου για την UNESCO Πειραιώς & Νήσων, διεύθυνση Ψυχικής Υγείας)