Στις 21 Σεπτεμβρίου γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ (Alzheimer). Eίναι η ημέρα στην οποία οι οργανώσεις για την νόσο Αλτσχάιμερ σε όλο τον κόσμο επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους στην αύξηση της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για τη νόσο, της αφύπνισης καθώς και της ενεργοποίησης των κρατών.
Πολλοί άνθρωποι νοσούν σήμερα και πολύ περισσότεροι θα νοσήσουν στο μέλλον από τη νόσο Αλτσχάιμερ, εφόσον δεν μπορεί ούτε να προληφθεί ούτε και να θεραπευτεί.
Τα τελευταία χρόνια, η διάγνωση της νόσου γίνεται με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς στην “τρίτη ηλικία” καθώς αυξάνεται ο μέσος όρος ζωής, κυρίως στις αναπτυγμένες χώρες και στην ευαισθητοποίηση του κοινού, των συγγενών των ασθενών και των ιατρών σχετικά με αυτό το ιατροκοινωνικό πρόβλημα.
Τι είναι η νόσος Αλτσχάιμερ;
Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας. Είναι μια ασθένεια μη θεραπεύσιμη, εκφυλιστική και θανατηφόρα η οποία περιγράφηκε αρχικά από το Γερμανό ψυχίατρο και νευροπαθολόγο Αλοΐσιο Αλτσχάιμερ το 1906 (εξ ου και το όνομα). Πρόκειται για μια νευροεκφυλιστική πάθηση του εγκεφάλου που χαρακτηρίζεται από προοδευτική έκπτωση των νοητικών λειτουργιών (της μνήμης, σκέψης, αντίληψης, λόγου, ικανότητας μάθησης και κρίσης). Αποτελεί μεγάλο ιατρικό και κοινωνικό-οικονομικό πρόβλημα στις ανεπτυγμένες κοινωνίες με μεγάλο προσδόκιμο όριο επιβίωσης.
Επιδημιολογικά Δεδομένα
- Κάθε 68 δευτερόλεπτα κάποιος συνάνθρωπός μας αναπτύσσει τη νόσο.
- Σήμερα, υπάρχουν 44.000.000 παγκοσμίως, ενώ αναμένεται να φθάσουν τα 65,7 εκατομμύρια έως το 2030 και τα 115,4 εκατομμύρια το 2050.
- Από τη νόσο προσβάλλεται περίπου το 5% των ατόμων άνω των 65 ετών και το 25% των ατόμων άνω των 85 ετών. Σύμφωνα με τις προβλέψεις των επιστημόνων, στο μέλλον ο αριθμός των ανοϊκών ατόμων θα αυξηθεί δραματικά.
- Θεωρείται η 6η κύρια αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ σήμερα 5,4 εκατομμύρια Αμερικανοί ζουν με Αλτσχάιμερ
- Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συναφών Διαταραχών, 200.000 άνθρωποι ζουν με τη νόσο ανάμεσά μας στην Ελλάδα!
Σημαντικό είναι ότι από τη συγκεκριμένη νόσο δεν πάσχει μόνο ο ασθενής αλλά και ολόκληρη η οικογένειά του. Μάλιστα, συχνά αποκαλείται οικογενειακή νόσος. Ο λόγος είναι το χρόνιο στρες που βιώνει ένας άνθρωπος όταν έχει στην οικογένειά του άτομο με τη συγκεκριμένη νόσο βλέποντάς το σιγά σιγά να χάνει τις δεξιότητές του και να μειώνονται οι ικανότητές του.